Fizjoterapia po złamaniu bliższego końca kości ramiennej – w zależności od zastosowanej metody leczenia

Złamania bliższego końca kości ramiennej stanowią 5% wszystkich tego typu urazów oraz 45% tych w obrębie kości ramiennej. Częstość ich występowania wzrasta wraz z wiekiem. W zależności od rodzaju złamania i stanu ogólnego pacjenta można zastosować leczenie zachowawcze lub operacyjne. Główne cele terapii to powrót funkcji złamanej kończyny i przywrócenie fizjologicznego zakresu ruchu w stawie ramiennym.

Słowa kluczowe:

złamania, kość ramienna, złamanie bliższego końca kości ramiennej, fizjoterapia po złamaniu

Złamania kości ramiennej w obrębie jej nasady bliższej występują w społeczeństwie najczęściej (45%) (fot. 1), stanowią 5% wszystkich złamań, a wraz z wiekiem wzrasta częstość ich występowania. 10% osób po 65. roku łamie właśnie tę kość. Do złamań dochodzi w wyniku zadziałania bodźca urazogennego o niskiej energii, np. upadek osoby starszej. Natomiast u młodych pacjentów są skutkiem urazu wysokoenergetycznego, któremu towarzyszą uszkodzenia dodatkowe. Zdecydowanie częściej dotyczą kobiet (3:1), są również złamaniami charakterystycznymi wśród osób z zaawansowaną osteoporozą (złamania szyjki kości ramiennej). Bliższa nasada kości ramiennej jest miejscem rozwoju pierwotnych nowotworów kości, takich jak: szpiczak mnogi, kostniakomięsak, guz olbrzymiokomórkowy, które mogą doprowadzić do powstania złamań patologicznych (1-4).

Klasyfikacja złamań bliższej nasady kości ramiennej

Najczęściej stosowanym system klasyfikacji rozpoznania i leczenia złamań bliższej nasady kości ramiennej jest wprowadzona do użytku w 1970 roku klasyfikacja Neera:

1. złamania jednofragmentowe mogą zawierać wiele linii złamań, ale żaden z czterech głównych odłamów nie jest przemieszczony,
2. złamania przemieszczone:
   1. złamania dwufragmentowe:
      • złamania szyjki chirurgicznej,
      • złamania guzka większego,
      • złamania szyjki anatomicznej,
      • złamania guzka mniejszego.
   2. złamania trzyfragmentowe:
      • przemieszczenie guzka większego i trzonu względem reszty bliższego odcinka kości ramiennej,
      • przemieszczenie guzka mniejszego i trzonu względem reszty bliższego odcinka kości ramiennej,
   3. złamania czterofragmentowe dotyczą przemieszczenia powyżej 1 cm i/lub zagięcia kątowego ponad 45o wszystkich odłamów bliższego odcinka kości ramiennej.

Ponadto w każdej grupie występują złamania ze zwichnięciem głowy kości ramiennej (3).

Objawy złamania bliższej nasady kości ramiennej

Zaliczamy do nich: 

• ograniczenie ruchomości kończyny,
• obrzęk, 
• zwiększoną nadwrażliwość na dotyk, 
• deformacje, 
• nienaturalne ułożenie kończyny, 
• ból nasilający się przy próbie wykonania ruchu.

Galeria

Zobacz więcej