Fizykoterapia w rehabilitacji

Praktyka światowa coraz bardziej poszerza fizjoterapię o nowoczesne metody fizykoterapeutyczne. W wielu przypadkach jednak ich wprowadzanie napotyka na opór w zarówno w środowisku fizjoterapeutycznym, jak i lekarskim. Wynika to, jak sądzimy, z braku zrozumienia trudności etycznych przy wyodrębnianiu grupy kontrolnej lub braku z tego samego powodu badań z podwójnie ślepą próbą. prof. dr hab. med. Aleksander Sieroń, dr h.c. multi Brzmi to może nieprawdopodobnie, ale ostatnio wysłuchaliśmy wypowiedzi tzw. „prominentów”, że przydatność fizykoterapii w medycynie jest mocno dyskusyjna albo wręcz nie istnieje. Co więcej, „prominenci” to nie tylko politycy (którym wszystko wolno), ale także „prominentni” fizjoterapeuci. Trudno to zrozumieć. Przecież ostatnie lata to ogromny rozwój metod fizykalnych w medycynie i fizjoterapii. W fizjoterapii metody te od ponad stu lat noszą nazwę fizykoterapii, a w medycynie są nazywane metodami medycyny fizykalnej. Istotą tej znakomitej i przydatnej terapii jest wykorzystanie w niej pochodzącej głównie z urządzeń produkowanych przez człowieka energii fizycznej. Współcześnie za dynamiczny rozwój tych metod odpowiada nowoczesna technika i postęp elektroniki, aczkolwiek podstawy niektórych powstały i zostały ugruntowane już wiele lat temu. Niektóre nawet od ponad wieku i w dalszym ciągu znajdują znakomite zastosowanie w terapii. Pozwólcie Państwo, że wymienimy przynajmniej niektóre.  Krioterapia  Otóż krioterapia, aczkolwiek powinna zostać nazwana w początkowym okresie raczej leczeniem zimnem, wzięła swój początek z obserwacji zrobionych podczas wojen napoleońskich. W 1812 roku, gdy zima była sroga, bo temperatury sięgały -40°C, jeden z lekarzy,...