Manualny drenaż limfatyczny – skuteczną formą terapii w leczeniu osoby starszej po złamaniu trzonu kości udowej

Manualny drenaż limfatyczny (MDL) jest metodą bazującą na czterech podstawowych chwytach wg Voddera, polegającą na rytmicznie wykonywanych zmianach ucisku i rozluźniania tkanek. Regularne stosowanie takiego tego typu zabiegów zwiększa zdolność transportową limfy i wspiera tworzenie się nowych, dobrze funkcjonujących obocznych naczyń limfatycznych. Celem pracy była ocena, w jakim stopniu zastosowanie manualnego drenażu limfatycznego zmniejsza obrzęk okolicy pourazowej u pacjenta po złamaniu kości udowej.  Słowa kluczowe: manualny drenaż limfatyczny, fizjoterapia, naczynia limfatyczne  Manualny drenaż limfatyczny (MDL) jest metodą bazującą na czterech podstawowych chwytach wg Voddera, polegającą na rytmicznie wykonywanych zmianach ucisku i rozluźniania tkanek. Siła nacisku przy tym zabiegu uzależniona jest od konsystencji obrzęku, reakcji tkanek na zastosowany bodziec zewnętrzny i poziomu sprawności układu limfatycznego i krwionośnego. Metoda ta przyczynia się do występowania rytmicznych, naprzemiennych faz wypełniania i opróżniania stymulowanych ścian naczyń limfatycznych. Warunkuje ona zwiększenie wchłaniania płynów przez limfatyczne i krwionośne naczynia włosowate (1). Regularne stosowanie tego typu zabiegów zwiększa zdolność transportową limfy i wspiera tworzenie się nowych, dobrze funkcjonujących obocznych naczyń limfatycznych.  Manualny drenaż limfatyczny polega na stosowaniu następujących chwytów w odpowiedniej sekwencji i tempie wykonania (2): nieprzerywanych/stałych ruchów okrężnych,chwytu obrotowego,chwytu pompującego,chwytu czerpiącego,dwuręcznego chwytu pompującego (chwyt obrzękowy),chwytu pierścieniowatego (chwyt obrzękowy). Wszystkie chwyty powinny przebiegać w dwóch niezależnych od siebie fazach (fazie...