Model szpitalnej rehabilitacji osób po przebytym COVID-19 według prof. Szczegielniaka

Fot. iStock Celem pracy jest przedstawienie modelu szpitalnej rehabilitacji osób po przebytym COVID-19, który został stworzony przez dr. hab. Jana Szczegielniaka, prof. nadzw. Praca szczegółowo omawia kolejne założenia programu w wersji podstawowej oraz indywidualnej. Projekt szpitalnej rehabilitacji osób po przebytym COVID-19 przedstawia model postępowania rehabilitacyjnego, zaczynając od zasad kwalifikacji, poprzez określony i zindywidualizowany program leczenia, usprawniania i rehabilitacji, kończąc na ocenie tego postępowania. Badania wykazują, że zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 wpływa nie tylko na układ oddechowy, ale również krwionośny czy nerwowy. Nie brakuje pacjentów, którzy mimo pokonania choroby dalej odczuwają duszności, zmęczenie czy większą męczliwość. Dlatego wymagają oni rehabilitacji, a jej celem jest wzmocnienie nie tylko układu oddechowego, ale ogólna poprawa stanu pacjenta po przebytym COVID-19. Modele rehabilitacji Program obejmuje modele A, B, C, D oraz E. Modele zawierają program podstawowy oraz program indywidualny. Program podstawowy różni się głównie intensywnością, intensywność ustalana jest na podstawie wyniku testu 6-minutowego marszu dla każdego pacjenta indywidualnie, biorąc również pod uwagę choroby współistniejące. Natomiast zabiegi indywidualne są dobierane w zależności od występujących powikłań po przebytym COVID-19 (narząd ruchu, układ nerwowy, powikłania psychologiczno-psychiatryczne) i szczególnych potrzeb zdrowotnych pacjenta. Program podstawowy: trening wydolnościowy na ergometrze rowerowym lub na bieżni,ćwiczenia oddechowe,ćwiczenia ogólnie usprawniające,relaksacja,inhalacje stosowane na suchy kaszel lub w celu usunięcia utrudniającej oddychanie wydzieliny,spacery. Program indywidualny: indywidualne ćwiczenia oddechowe z biofeedbackiem,indywidualna terapia relaksacyjna,ćwiczenia...