Możliwości zastosowania terapii manualnej w obszarze blizny

Techniki stosowane w terapii manualnej blizny

Jedną z możliwości pracy z tkanką bliznowatą jest metoda rozluźniania mięśniowo-powięziowego. Obejmuje ona wiele różnych technik. Technika pośredniego uwalniania blizny (11), nazywana też rozciąganiem makroskopowym (12) lub całościowym rozciąganiem (6), jest najbardziej powierzchowna i najmniej bolesna. Jest szczególnie przydatna we wciągniętych bliznach, jest także stosowana jako technika wstępna przed intensywniejszymi technikami. Polega na powolnym, stopniowym rozciąganiu tkanki wokół blizny, płasko położonymi kciukami, palcami I-IV lub całymi dłońmi, czekając na rozluźnienie tkanek. Najpierw wykonuje się ruchy podłużne (równolegle do blizny), następnie poprzeczne i skośne (fot. 5, 6). Kolejne są ruchy okrężne, tak zwane delikatne okręgi (fot. 7) (6, 12). Intensywność tych technik możemy modyfikować przez kąt ustawienia dłoni na ciele: równoległe ułożenie jest delikatniejsze, natomiast ułożenie pod kątem 45° i mniejszym, zwiększa siłę nacisku (11).

Techniki bezpośredniego uwalniania blizny są intensywniejsze i bardziej bolesne. Powinny być poprzedzone rozluźnianiem mięśnia w obszarze, w którym znajduje się blizna, oraz w jego okolicach. Rozciąganie należy stosować do uczucia odblokowania zrostu, jeśli nie przekracza to tolerancji bólowej pacjenta. Początkowo wykonuje się technikę poziomego uwalniania, czyli podłużne rozciąganie blizny poprzez rozciąganie jej kciukami lub palcami bezpośrednio za jeden koniec blizny, potem oba jej końce (fot. 8). Następnie wykonuje się technikę bezpośredniego pionowego rozluźniania, która polega na unoszeniu blizny prostopadle do góry, chwytając ją między kciuk i pozostałe palce, jednej lub obu dłoni. Potem zmienia się kąt unoszenia i uwalniania blizny (fot. 9) (2, 6, 11, 12).

Techniki rolowania skóry z blizną wykonuje się w obszarze, który umożliwia uchwycenie odpowiedniej ilości skóry wraz z blizną. Może być wykonywane pośrednio lub bezpośrednio na bliźnie. Rolowanie pośrednie wykonuje się, gdy blizna jest mocno zrośnięta z tkanką. Polega na uchwyceniu tkanki z dala od blizny, a następnie stopniowym przesuwaniu rąk z tkanką w kierunku blizny. Wykonuje się wielokrotnie z różnych kierunków do blizny (fot. 10). Rolowanie bezpośrednie wykonuje się na bliźnie poprzez uchwycenie jej w poprzek, a także równolegle i unoszenie jej pod różnymi kątami (fot. 11) (6, 11, 12).

Galeria

Zobacz więcej