Nowoczesna rehabilitacja pacjentów po udarach mózgu

W artykule opisano nowoczesne metody rehabilitacji poudarowej wykorzystujące wirtualną rzeczywistość, sprzężenia zwrotne, roboty rehabilitacyjne i elektrostymulację funkcjonalną. Słowa kluczowe:  udary mózgowe, rehabilitacja poudarowa, wirtualna rzeczywistość, sprzężenia zwrotne, roboty rehabilitacyjne, elektrostymulacja funkcjonalna Rehabilitacja poudarowa jest wielkokierunkowa i długotrwała. Jednym z jej podstawowych celów jest stymulacja neuroplastyczności mózgu, czyli pobudzanie zdolności mózgu do tworzenia nowych połączeń nerwowych, mających na celu reorganizację, adaptację i samonaprawę mózgu. Zgodnie z zasadami najlepszych praktyk klinicznych wdrażane są różne metody fizjoterapii, umożliwiające odbudowę prawidłowych wzorców ruchowych upośledzonych w wyniku udaru. Stosuje się proprioceptywne torowanie ruchu według Kabata (PNF), metodę Bobath (NDT), Brunnstrom oraz metodę wymuszenia ruchu (CIT) (4-6). Terapie te wymagają na ogół precyzyjnej, wielogodzinnej i indywidualnej pracy terapeuty z pacjentem.  Aktualnie odrzuca się poglądy (pochodzące z lat 50. XX wieku), że uszkodzenia mózgu są nieodwracalne. Zgodnie z wynikami badań prowadzonych w ostatnich latach mózg wykazuje zdolność do regeneracji w długim okresie po uszkodzeniu mózgu. Okazuje się, że odbudowa i adaptacja mózgu możliwe są nawet wiele lat po uszkodzeniu mózgu u chorych, u których prowadzony jest intensywny i systematyczny trening motoryczny. Poprawa stanu ruchowego pacjenta po udarze mózgu jest wynikiem procesów spontanicznej poprawy oraz poprawy wynikającej z działań fizjoterapeutycznych, neuropsychologicznych i logopedycznych (7, 8). Dlatego też, nawet w późnym okresie, poudarowym pacjentom powinno się zapewnić wiele godzin ćwiczeń...