Okiem sceptyka: Meandry fizjoterapii. Co dalej z fizykoterapią/medycyną fizykalną?

fot: iStock Na przestrzeni ostatnich kilku lat zauważa się, że fizykoterapia jest dyskryminowana jako metoda nieprzynosząca zamierzonych efektów terapeutycznych. Proponuje się zastępowanie jej innymi metodami z zakresu fizjoterapii, zapominając, że efektów terapeutycznych, wynikających z właściwości energii, bodźców wytwarzanych przez aparaty do elektroterapii, biostymulacji laserowej czy magnetoterapii nie da się niczym innym osiągnąć. Zapomina się przy tym o licznych badaniach naukowych prowadzonych zgodnie z EBM (ang. evidence-based medicine), czyli medycyny opartej na dowodach, z których niezbicie wynika skuteczność i bezpieczeństwo tego typu terapii. Stąd konieczność zmierzenia się z istniejącą sytuacją, przeprowadzenia dyskusji na temat kondycji medycyny fizykalnej w Polsce i sytuacji samej fizjoterapii jako integralnej części obszaru nauk medycznych oraz zaproponowanie zmian, które miałyby podnieść obecne standardy zabiegów z zakresu fizykoterapii, pracy fizjoterapeuty i efektów leczenia pacjenta. Powodem do zabrania głosu w dyskusji nad potrzebą reformy fizjoterapii w Polsce refundowanej ze środków publicznych są wypowiedzi części fizjoterapeutów na temat skuteczności stosowanych zabiegów fizykoterapeutycznych w procesie profilaktyki, leczenia oraz prewencji wtórnej. Podzielamy uwagi co do konieczności przeprowadzenia zmian. Z niepokojem jednak śledzimy prezentowanie poglądów podważających zasadność stosowania leczenia bodźcowego w procesie terapii. Dlatego z uwagą należy wsłuchać się w głos środowiska fizjoterapeutycznego i dokonać analizy przyczyn tak negatywnego nastawienia. Uważamy, że dokonanie ewentualnych zmian powinno być poprzedzone wypowiedziami ekspertów, analizą dowodów naukowych i doświadczeń klinicznych. A zatem istnieje potrzeba...