Postępowanie fizjoterapeutyczne w zespole skrzyżowania górnego

fot: iStock Zespół skrzyżowania górnego jest zaliczany do zaburzeń w obrębie układu mięśniowo-powięziowego. Wśród charakterystycznych objawów wyróżnia się uczucie sztywności oraz promieniujący ból w obrębie szyi i obręczy barkowej, często z towarzyszącym drętwieniem kończyn górnych. Celem pracy było przedstawienie postępowania fizjoterapeutycznego opartego na terapii rozluźniania mięśniowo-powięziowego nadmiernie napiętych struktur oraz wzmocnieniu osłabionych mięśni w zespole skrzyżowania górnego. Zaprezentowane przykłady ćwiczeń oraz technik manualnych mają na celu rozluźnienie mięśni, zapobieganie dolegliwościom bólowych i drętwieniu kończyn górnych, zmniejszenie tkliwości punktów bolesnych, a także poprawę postawy ciała. Zespół skrzyżowania górnego (ang. upper crossed syndrome) jest zaliczany do zespołów posturalnych, nazywanych również zaburzeniami równowagi statycznej. Charakteryzuje się dysbalansem mięśniowo-powięziowym w okolicy obręczy barkowej oraz odcinka szyjnego kręgosłupa.  Doktor Vladimir Janda, czeski neurolog i chiropraktyk, podczas swoich badań obszernie zaprezentował zespoły skrzyżowania (górnego, środkowego, dolnego), znane również jako zespoły nierównowagi mięśniowej. Ocenił zależności między występowaniem dysbalansu mięśniowo-powięziowego a dolegliwościami bólowymi w okolicy zaburzenia.  Janda podczas badania zespołu skrzyżowania górnego podzielił mięśnie szyi i obręczy barkowej na dwie grupy – mięśnie nadmiernie napięte (hipertoniczne) oraz o obniżonym napięciu (hipotoniczne) (1). Mięśnie te w charakterystyczny sposób się krzyżują, wynika z tego również nazwa schorzenia – upper crossed syndrome. Wśród mięśni ulegających skróceniu możemy wyróżnić: mięsień piersiowy większy i mniejszy,mięsień...