Postępowanie terapeutyczne w szyjnopochodnych zawrotach głowy – opis przypadku

Fot. iStock W artykule przedstawiono etiopatogenezę szyjnopochodnych zawrotów głowy oraz możliwość leczenia poprzez wykorzystanie wybranych technik terapii manualnej i osteopatii. W pracy opisano przypadek kliniczny 60-letniej kobiety, zgłaszającej dolegliwości w postaci bólu głowy z zawrotami, którym towarzyszą problemy z przełykaniem oraz uczucie ciężkości w okolicy mostka. Zawroty głowy nie są chorobą, natomiast są to objawy wielu chorób o rozmaitych przyczynach, ciężkości i występowaniu. Co czwarty chory, który trafia do lekarza rodzinnego lub specjalisty z zakresu otolaryngologii i neurologii, zgłasza ich występowanie (1). Często zawroty są wyrazem zaburzeń w układzie proprioreceptywnym znajdującym się w mięśniach, powięziach, ścięgnach oraz stawach. 50% wszystkich proprioreceptorów w odcinku szyjnym znajduje się w torebkach stawowych C1-3. Receptory te są pobudzane pracą statyczną i dynamiczną, wysyłają informacje do wyższych ośrodków mózgowia. Pacjenci mogą mieć alternatywne podstawy swoich objawów związane z ruchami głowy, na przykład spowodowane: zaburzeniami mechanizmów sercowo-naczyniowych, wzrokowych, zespołem Barrégo-Lieou czy bow hunter syndrome (2-4). Etiologia i patologia Robert Bárány był lekarzem i naukowcem, który otrzymał Nagrodę Nobla za zbadanie związku aparatu przedsionkowego z zawrotami głowy. Zawroty głowy są to halucynacje ruchowe lub zaburzenie orientacji w przestrzeni mogące wynikać z fałszowanych bodźców sensorycznych albo zaburzenia w centralnych ośrodkach modulacji sensorycznej (6). Zawrotom głowy mogą również sprzyjać krążki międzykręgowe, które są unerwione w odcinku szyjnym przez zwoje korzeni grzbietowych C2-8. Poprzez zwiększenie mediatorów stanu zapalnego i metabolitów uwrażliwia proprioreceptory, co skutkuje błędną informacją...