Słownik fizjoterapeuty „Neurorehabilitacja”

Białko C – prawidłowo występujące we krwi białko hamujące proces krzepnięcia krwi. Wytwarzane jest w wątrobie z udziałem witaminy K. W badaniach laboratoryjnych oznacza się stężenie białka C, co świadczy o zdolności wątroby do jego produkcji oraz aktywność białka C, która informuje o prawidłowej budowie i pełnej funkcjonalności jako czynnik spowalniający krzepnięcie krwi.

Eozynofilia – sytuacja, gdy w badaniu morfologicznym wśród białych krwinek krwi (leukocytów) znajduje się zbyt dużą liczbę granulocytów kwasochłonnych (eozynofili).

Martwicze zapalenie powięzi – ciężkie zakażenie, które w szybkim czasie prowadzi do rozległej martwicy skóry, tkanki podskórnej i przedziałów powięziowych, a także do wystąpienia objawów wstrząsu toksycznego. Według badań w 20-30% przypadków nie udaje się powstrzymać rozwoju choroby, co prowadzi w konsekwencji do śmierci pacjenta.

Masaż mięśniowo-powięziowy – opiera się na koncepcji połączenia różnych struktur ciała, powięzi i mięśni w układy zwane taśmami mięśniowymi. Wspomniane tkanki ulegają często przeciążeniom i sklejają się ze sobą, ograniczając ruchomość i prowokując stany zapalne. Wg koncepcji ma on na celu rozerwanie złączonych powięzi i mięśni oraz przywrócenie mobilności i elastyczności chorym tkankom.

Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe – niewielkie, mocno wrażliwe obszary włókien mięśniowych. Można je stosunkowo łatwo odszukać palpacyjnie, są wyraźnie wyczuwalne jako niewielkie ziarenka, grudki, zgrubiałe pasma i stwardnienia. Punkty spustowe są przyczyną bólu patologicznego oraz często stanowią odpowiedź na pytanie, dlaczego bolą mięśnie. Z upływem czasu generowane przez nie napięcie obejmuje swoim zasięgiem cały mięsień. Cechą charakterystyczną jest ból rzutowany oraz promieniujący.

Powięź – rodzaj tkanki łącznej, otaczającej siecią wszystkie struktury w ludzkim ciele. Składa się z mocno splecionych ze sobą włókien kolagenowych i otacza mięśnie, nerwy i narządy. Powięź nadaje kształt ciału, odpowiada za stabilizację oraz ruch. Dzięki temu stanowi największy narząd sensoryczny, koordynujący postawę oraz zręczną ruchomość. Nazywana też „łącznotkankową błoną otaczającą mięsień” lub „kolagenową tkanką łączną sztywną i miękką”. Ponieważ powięź nie jest jednolita, ma warstwy i tworzy sieć połączeń dla innych tkanek, jej praca w jednym miejscu przekłada się na inne obszary, czasem bardzo odległe.

Przykurcz Dupuytrena – schorzenie rozcięgna dłoniowego i elementów łącznotkankowych. Charakteryzuje się pojawieniem drobnego guzka bądź zgrubienia w obszarze dłoni, przykurczów i osłabionego funkcjonowania ręki. Choroba ma podłoże genetyczne.

Przykurcze powięzi – najczęściej spotykane schorzenie powięzi, na które wpływa kilka czynników, jednym z nich są predyspozycje genetyczne. Najczęstszą przyczyną przykurczy powięzi są nieprawidłowe nawyki, takie jak: niewłaściwa postawa ciała, brak aktywności ruchowej, siedzący tryb życia, które skutkują przewlekłym napięciem mięśni. Przykurcze powięzi objawiają się dolegliwościami bólowymi, w niektórych przypadkach może dojść do zrostów w obrębie powięzi, co znacznie zwiększa ból oraz napięcie powięzi.

Punkty spustowe (ang. trigger points) – łatwo wyczuwalne, bolesne zgrubienia w obrębie mięśnia lub powięzi. Są one często przyczyną bólu mięśni, mogą powodować także sztywność, a nawet bóle głowy. Powstają na skutek przeciążeń, bywają także spowodowane przewlekłym stresem i przemęczeniem.

Galeria