Stopa człowieka jako niedościgniony narząd ruchu − przegląd dwunożnych robotów kroczących w celu zaadoptowania rozwiązań technicznych podczas projektowania stopy protezowej

Chód dwunożny jest skomplikowaną czynnością, podczas której dochodzi do przemieszczania środka ciężkości w obrębie czworoboku podparcia. Utrzymanie równowagi ciała jest uzależnione od prawidłowego działania wielu struktur, w tym układu kostno-mięśniowego, układu nerwowego oraz niektórych zmysłów. Stopa człowieka jest wyspecjalizowaną częścią ciała, która zapewnia kontakt z podłożem. W przebiegu niektórych chorób może dojść do konieczności amputacji kończyny i zastąpienia utraconego fragmentu ciała stopą protezową. Celem pracy jest dokonanie analizy dostępnych na rynku robotów kroczących i porównanie ich ze stopami protezowymi, a także przedstawienie możliwości zaadoptowania istniejących rozwiązań technicznych podczas projektowania stopy protezowej. Słowa kluczowe: stopa człowieka, dwunożne roboty kroczące, stopa protezowa, projektowanie, amputacja Stopa człowieka zapewnia kontakt ciała z podłożem. Jej rola w utrzymywaniu równowagi jest bezsprzeczna, dotyczy to zarówno sytuacji, w której ciało porusza się w przestrzeni (chodzenie, skakanie lub bieganie), jak też podczas przebywania w bezruchu. Nie bez przyczyny przez wielu autorów uważana jest za niedościgniony narząd ruchu. Dokonując biomechanicznej analizy chodu, można zrozumieć, jak skomplikowaną czynnością jest poruszanie się człowieka i od jak wielu czynników zależy. Teoretycznie ruchy lokomocyjne człowieka zostały przeniesione do płaszczyzny strzałkowej (ruchy zginania i prostowania przeważają pod względem uzyskiwanych wartości kątowych we wszystkich stawach kończyn dolnych), niemniej jednak na drodze ewolucji wykształciły się pewne mechanizmy, które pozwalają utrzymać równowagę ciała i „balansować” środkiem...