Ustawa o 17 zawodach medycznych 9 maja w Sejmie – na liście „technik masażysta”

9 maja (wtorek) odbędzie się pierwsze czytanie projektu ustawy o niektórych zawodach medycznych przez sejmową Komisję Zdrowia. Niewykluczone, że będzie poddany pod głosowanie podczas kolejnego majowego posiedzenia Sejmu. Na to liczą przedstawiciele rządu. Przeciwko zapisom projektu protestują przedstawiciele logopedów i częściowo także środowisko dietetyków.

Procedowane przepisy unormować mają zasady wykonywania 17 zawodów, w tym m.in. logopedy, opiekuna medycznego, asystenta stomatologicznego, dietetyka, podiatry czy technika farmaceutycznego. Potrzebę wdrożenia regulacji zgłaszali sami przedstawiciele zawodów medycznych, które do tej pory nie były objęte regulacjami ustawowymi.

Wraz z rozwojem prac legislacyjnych kolejne grupy zawodowe składały swoje wnioski do projektu. W trakcie konsultacji projekt doczekał się łącznie ok. 700 uwag. Niektóre środowiska oprotestowały propozycje rządu.  

Najgłośniej krytykować projekt zdają się logopedzi. Domagają się odrębnej ustawy o swoim zawodzie, bo – jak tłumaczą – w ochronie zdrowia pracuje tylko ok. 15 proc. z nich. Obawiają się, że ustawa o 17 nowych zawodach medycznych ograniczy dostęp dzieci i młodzieży do terapii logopedycznej. Podkreślają, że wejście w życie ustawy w aktualnym brzmieniu doprowadzi do utraty uprawnień do tytułu zawodowego i konieczności jego kolejnej weryfikacji. A to odbije się na liczbie prywatnych gabinetów.

Emocji nie ostudziły nawet zapewnienia przedstawicieli resortu zdrowia, że logopeda i nauczyciel logopeda to dwa odrębne zawody, a projektowane regulacje zakładają odrębne traktowanie specjalistów udzielających świadczeń zdrowotnych oraz nauczycieli logopedów. 

Odrębnych regulacji dla swojego fachu chcieliby także dietetycy. Przy czym związkowcy warunkują poparcie ustawy o 17 zawodach dodaniem zapisów dotyczących powołania samorządu i określenia standardów kształcenia. Polskie Towarzystwo Dietetyki stoi natomiast na stanowisku, że może ona stanowić etap przejściowy do czasu opracowania i przyjęcia odrębnej ustawy dla zawodu.

W pozytywnym tonie o projektowanych przepisach wypowiadają się z kolei przedstawiciele opiekunów medycznych i optometrystów. Zdaniem pierwszych odrzucenie projektu byłoby ogromnym krokiem wstecz. Drudzy liczą, że ustawa pozwoli ich szerzej włączyć do publicznego systemu opieki zdrowotnej. 

W ustawie przewidziano uregulowanie funkcjonowania również techników masażystów.

Ustawa o niektórych zawodach medycznych

Przypomnijmy, iż prace nad ustawą o niektórych zawodach medycznych rozpoczęły się jeszcze w 2019 roku. To także jedna z kluczowych dla systemu regulacji resortu zdrowia, która ma szansę zostać poddana głosowaniu jeszcze w tej kadencji. 

Zgodnie z założeniami przepisy normują kwestie:

• zadań zawodowych, do wykonywania których są uprawnione osoby wykonujące zawód medyczny;
• wymagań kwalifikacyjnych niezbędnych do wykonywania zawodu medycznego;
• efektów uczenia się właściwych dla danego zawodu medycznego, które muszą być realizowane w ramach kształcenia zawodowego, biorąc pod uwagę konieczność odpowiedniego przygotowania absolwentów do wykonywania zawodu medycznego;
• kodeksu etyki i deontologii medycznej dla osób wykonujących zawód medyczny.

Na liście zawodów, których funkcjonowanie ustawa reguluje są:

• asystentka stomatologiczna,
• dietetyk,
• elektroradiolog,
• higienistka stomatologiczna,
• logopeda,
• opiekun medyczny,
• optometrysta,
• ortoptysta (zajmuje się m.in. leczeniem zeza),
• podiatra (specjalista od stóp),
• profilaktyk,
• protetyk słuchu,
• technik dentystyczny,
• technik farmaceutyczny,
• technik masażysta,
• technik ortopeda,
• technik sterylizacji medycznej,
• terapeuta zajęciowy.

Po wejściu w życie przepisów, prawo do uprawiania tych zawodów będą miały osoby, które zostaną wpisane do Centralnego Rejestru Osób Uprawnionych do Wykonywania Zawodu Medycznego. Dzięki temu zarówno pracodawcy, jak i pacjenci, będą mogli zweryfikować danego specjalistę.

Ustawa stawia przed przedstawicielami zawodów także nowe obowiązki, jak konieczność ustawicznego rozwoju zawodowego w akredytowanych placówkach, w formie kształcenia i doskonalenia zawodowego. Aby to umożliwić, resort przewidział w projekcie ustawy do 6 dni roboczych urlopu szkoleniowego rocznie. 

9 maja projektem zajmie się sejmowa Komisja Zdrowia. Początek obrad zaplanowany został na godz. 11.15.