Zastosowanie technik neurodynamicznych w zaburzeniach funkcji obwodowego neuronu ruchowego – przegląd piśmiennictwa

Zespół objawów, które powstają w wyniku uszkodzenia nerwu obwodowego i towarzyszą różnego rodzaju schorzeniom ogólnoustrojowym albo stanowią odrębną jednostkę chorobową, określa się mianem neuropatii obwodowej. Do podrażnienia nerwu obwodowego może dojść wskutek działania czynników zewnętrznych lub wewnętrznych, jak również zmian w samym nerwie, czego rezultatem może być upośledzenie jego funkcji czuciowej, ruchowej i neurowegetatywnej. W przypadku zdiagnozowania zaburzeń w obrębie obwodowego układu nerwowego postępowanie terapeutyczne zależeć będzie oczywiście od ich przyczyny i lokalizacji. Może to być leczenie operacyjne lub zachowawcze obejmujące farmakoterapię lub fizjoterapię. W fizjoterapii zaburzeń prawidłowej neuromechaniki coraz większą popularność zyskują techniki neurodynamiczne. Analiza piśmiennictwa oceniającego efektywność tych technik w zachowawczym leczeniu zaburzeń funkcji obwodowego neuronu ruchowego wskazuje, że ich zastosowanie może wpływać korzystnie na redukcję wielu subiektywnych i obiektywnych objawów oraz poprawę funkcji. Ze względu jednak na znaczną heterogeniczność dotyczącą zarówno uczestników, projektu i metodologii badań trudno jest na tym etapie sformułować jednoznacznie pozytywny lub negatywny wniosek końcowy. Konieczne są więc dalsze badania oceniające efektywność technik neurodynamicznych w różnych neuropatiach obwodowych. Słowa kluczowe: techniki neurodynamiczne, zespoły z ucisku, neuropatie obwodowe Obwodowy układ nerwowy składa się z nerwów czaszkowych, nerwów rdzeniowych i z układu nerwowego autonomicznego. Podstawową funkcją nerwów obwodowych jest przewodzenie impulsów z receptorów do ośrodkowego układu nerwowego i z ośrodkowego układu nerwowego do narządów...