Zastosowanie wybranych metod w pionizacji i terapii chodu u dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym – opis przypadku

Mózgowe porażenie dziecięce to zespół przewlekłych i niepostępujących zaburzeń postawy i lokomocji powstałych w wyniku uszkodzenia mózgu dziecka w okresie życia płodowego, podczas porodu lub w początkowym okresie życia. Celem pracy jest charakterystyka i analiza postępowania fizjoterapeutycznego w terapii chodu u 8-letniego dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym czterokończynowym. W rehabilitacji wykorzystano wybrane metody fizjoterapeutyczne, takie jak: metoda Vojty, metoda NDT-Bobath, metoda PNF, kinezyterapia, fizykoterapia, masaż, hipoterapia, dogoterapia, terapia w kombinezonie DUNAG i inne. Dobór poszczególnych metod był uwarunkowany stanem pacjenta, jego możliwościami i potrzebami. Indywidualne spojrzenie na dziecko i wnikliwa analiza pozwoliły na uzyskanie jak najlepszych rezultatów podczas pracy z nim.  Słowa kluczowe:  mózgowe porażenie dziecięce, rehabilitacja, metody fizjoterapeutyczne  Cel pracy Celem pracy jest charakterystyka i analiza postępowania fizjoterapeutycznego mającego na celu pionizację i naukę chodu u dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym czterokończynowym. Rozwój dziecka jest procesem, który toczy się według genetycznie uwarunkowanego programu. Ciąża i poród stanowią szczególnie ważne stadium rozwoju organizmu. Podczas tego okresu, wskutek działania szkodliwych czynników, może dojść do uszkodzenia większości układów organizmu. W tym czasie najbardziej zagrożony jest niedojrzały ośrodkowy układ nerwowy (OUN) (1-3). Postęp w dziedzinie medycyny spowodował, że przy życiu zostaje coraz większa liczba wcześniaków oraz noworodków obciążonych wadami rozwojowymi lub czynnikami genetycznymi. Według WHO 7% populacji dzieci...