Aktywność mięśnia poprzecznego brzucha podczas ćwiczeń wg metody Pilatesa

Fot. iStock Metoda Pilatesa ma zastosowanie terapeutyczne w wielu obszarach fizjoterapii, skupiając swoje działanie wokół aktywacji głębokich mięśni stabilizujących tułów. Niniejsza praca miała na celu ocenę wpływu modyfikacji ćwiczeń wg tej metody na aktywność bioelektryczną mięśnia poprzecznego brzucha (TrA). W badaniach uczestniczyło 13 zdrowych kobiet. Pomiaru aktywności bioelektrycznej mięśnia TrA dokonano podczas trzech ćwiczeń wg metody Pilatesa („criss cross”, „setka”, „most”). Rejestrację sygnału elektromiografii powierzchniowej przeprowadzono w kilku wariantach każdego ćwiczenia: na stabilnym i niestabilnym podłożu, bez przyboru, z piłką softball oraz z Pilates ring. Najwyższą wartość średniej amplitudy uzyskano w ćwiczeniu „criss cross”. Zmiana warunków eksperymentalnych nie wpłynęła na zmianę aktywności bioelektrycznej mięśnia TrA w ćwiczeniach Pilatesa. Ćwiczenia wg metody Pilatesa („criss cross”, „setka”, „most”) rekrutują mięsień stabilizujący kręgosłup lędźwiowy. Metoda ćwiczeń opracowana przez Josepha Pilatesa jest uznaną metodą terapeutyczną, stosowaną w postępowaniu leczniczym różnych dysfunkcji (1). Według autora odpowiednio prowadzonym ćwiczeniom fizycznym powinien towarzyszyć rozwój sfery duchowej i umysłowej. Wśród fundamentalnych zasad ćwiczeń wg metody Pilatesa wymienia się m.in.: koncentrację, kontrolę, centrowanie oraz precyzję. Wykonywanie ćwiczeń wg konceptu Pilatesa jest oparte o aktywowanie mięśni tworzących tzw. powerhouse, na który składają się: mięsień poprzeczny brzucha, skośny zewnętrzny i skośny wewnętrzny, prostownik grzbietu oraz mięsień wielodzielny wraz z przeponą i mięśniami dna miednicy (2). Skoordynowane działanie mięśni brzucha, grzbietu...