„Jesteśmy mocno narażeni na wypalenie zawodowe”

O życiowej drodze do zostania fizjoterapeutą, wypaleniu zawodowym, pasjach oraz zainteresowaniach rozmawiamy z Kasią Szczypińską – specjalistką z zakresu fizjoterapii uroginekologicznej, autorką artykułów naukowych oraz mamą.

Dlaczego zostałaś fizjoterapeutą? Kiedy zaczęłaś się interesować fizjoterapią?

Dzięki cudownemu zbiegowi okoliczności 🙂

Wtedy myślałam, że to koniec świata i życie mi się wali… Dziś mogę powiedzieć, że nic nie jest czarno-białe i kontuzja która, wykluczyła mnie na jakiś czas z życia sportowca spowodowała, że znalazłam się jako pacjent u fizjoterapeuty. Wtedy myślałam, że magika i to był początek. Zaczęłam mocno analizować swoje ciało oraz poszukiwać sposobu na przyspieszenie procesu powrotu do zdrowia.

Jak wyglądała Twoja droga do zostania fizjoterapeutą?

W wieku 12 lat zaczęłam trenować szermierkę. Po jakimś czasie wiązałam z nią przyszłość, jako członek kadry narodowej wybrałam studia na AWF-ie w Katowicach. Zostałam też instruktorem. Liczne wyjazdy, zgrupowania, duża presja i przeciążenia spowodowały, że doznałam kontuzji. Przeszłam półroczną rehabilitację, podjęłam decyzję o zmianie kierunku studiów…Pomyślałam, ze połączenie aktywności fizycznej i medycyny to będzie ideał. Nie myliłam się. 🙂

Nastawiłam się na pracę ze sportowcami, ponieważ dalej trenowałam i leczyłam nawracającą kontuzje. Polecono mi GWSH, byłam dość sceptyczna ale okazało się, ze świetna kadra i uczelnia jako całość bardzo pomogła mi połączyć wszystkie okoliczności. Zarówno pod względem Indywidualnej Organizacji Studiów, powrotu do zdrowia oraz wiedzy praktycznej jaką stamtąd wyniosłam. Studia magisterskie kontynuowałam na Śląskim Uniwersytecie Medycznym.

Analizując system i swoje środowisko sportowe, dostrzegałam mocne zaniedbania w szeroko pojętej odnowie biologicznej oraz niewystarczające wsparcie dla zawodników kontuzjowanych, którzy byli często wykluczeni z zawodowstwa. Wewnętrznie nie godziłam się na to. Dlatego pracę magisterską napisałam o odnowie biologicznej w treningu szermierczym. Pomagałam koleżankom w klubie, a następnie rozpoczęłam pracę jako trener personalny w klubie fitness, gdzie łączyłam rehabilitację z treningiem i wyspecjalizowałam się w treningu medycznym.