Choroba Huntingtona – schemat postępowania fizjoterapeutycznego. Cz. II

Choroba Huntingtona (HD) to rzadkie genetyczne schorzenie ośrodkowego układu nerwowego. Fizjoterapia, szczególnie kinezyterapia, jest jednym z elementów terapii pacjenta, która może opóźnić postęp choroby i poprawić jakość życia pacjentów. Celem tego artykułu jest przedstawienie schematu ćwiczeń, które mogą mieć zastosowanie w prowadzeniu fizjoterapii u osób z chorobą Huntingtona.  Słowa kluczowe: choroba Huntingtona (HD), fizjoterapia, kinezyterapia Choroba Huntingtona to neurodegeneracyjne, genetyczne schorzenie ośrodkowego układu nerwowego. Wyróżnia się dwie postacie HD: klasyczną oraz atypową. Postać klasyczna charakteryzuje się obecnością triady objawów: motorycznych, poznawczych i psychicznych. Główne problemy ruchowe to: ruchy pląsawicze, bradykinezja, dystonia, problemy równoważne, sztywność oraz niezdolność wykonywania dłużej trwającej czynności. Leczenie schorzenia jest objawowe, ma na celu utrzymanie jak najdłużej sprawności pacjenta i poprawę jego jakości życia. Fizjoterapia jest cennym elementem leczenia osób z HD, która ma wpływ na ich samopoczucie i funkcjonowanie (1, 2). Ocena pacjenta Przed zaplanowaniem i rozpoczęciem usprawniania należy dokonać oceny pacjenta. Ograniczenia w funkcjonowaniu motorycznym oceniane mogą być w teście 6-minutowego marszu, teście 10-metrowego chodu, teście Timed Up and Go („wstań i idź”), teście PPT (physical performance test), wg skali Barthel, skali ABC (activities of balance confidence). Pomiaru równowagi dokonać można za pomocą skali Berga, skali Tinettiego czy też przy użyciu dynamicznego indeksu chodu. W 1996 roku została również...