Ćwiczenia stabilizacyjne i trening propriocepcji po rekonstrukcji pierścienia rotatorów

Niniejsza praca ma na celu przybliżenie problematyki postępowania fizjoterapeutycznego po rekonstrukcji stożka rotatorów. Praktyczny wymiar pracy odnosi się do propozycji ćwiczeń stabilizujących oraz treningu propriocepcji, mających zastosowanie na różnych etapach rehabilitacji. W opracowaniu zostały przedstawione różne warianty technik pracy funkcjonalnej, mających na celu przywrócenie odpowiedniej siły i elastyczności tkanek, czucia głębokiego oraz polegających na działaniu przeciwbólowym. Słowa kluczowe: stożek rotatorów, terapia, ćwiczenia stabilizacji, trening propriocepcji Uraz struktury pierścienia rotatorów często wiąże się z koniecznością operacyjnej rekonstrukcji. Przebieg rehabilitacji, jej szybkość i efektywność zależą od pewnych czynników, które ją warunkują, oraz właściwie dobranych ćwiczeń i technik terapeutycznych. Uszkodzenia pierścienia rotatorów  Dysfunkcje w obrębie obręczy barkowej są obecnie jednymi z najczęściej występujących w populacji. Jest to związane ze słabą stabilnością stawu ramiennego w stosunku do jego funkcjonalności i wykorzystania w życiu codziennym (1).  Urazy pierścienia rotatorów należą do najczęstszych urazów barku. Zaburzenia często dotyczą ludzi starszych. Po 50. roku życia uszkodzenia struktury rotatorów występują statystycznie u 25% społeczeństwa. Przyczyny urazów są bardzo zróżnicowane. Głównymi czynnikami, które prowadzą do patologii mankietu rotatorów, są (2, 3): nieprawidłowa postawa ciała – nierównowaga mięśniowo-powięziowa,charakter pracy powodujący przeciążenia tkanek,wielokrotne i długotrwałe ruchy kończyną górną ponad głową z przykładaną dużą siłą – sportowcy: siatkarze, szczypiorniści, lekkoatleci dyscyplin rzutowych,upadek na kończynę górną ustawioną w odwiedzeniu,występowanie wyrostka barkowego typu haczykowatego – zmniejszenie...