DENEMS® – nowa koncepcja terapii neurorozwojowej

fot: iStock DENEMS stanowi sposób myślenia o całokształcie procesu usprawniania rozwijającego się człowieka, od momentu urodzenia do zakończenia procesów wzrostowych. W podejściu tym kierunek terapii nadają trzy istotne zmienne: wiek, poziom niepełnosprawności oraz dominujący typ zaburzeń napięcia mięśniowego (hiper-, hipotonia) i ruchu (dyskineza). DENEMS (ang. developmental neuro-motor stimulation) jest nie tylko metodą fizjoterapeutyczną, ale przede wszystkim sposobem myślenia o całokształcie procesu usprawniania. Beneficjentami tego podejścia są osoby w wieku rozwojowym – od momentu urodzenia aż do zakończenia procesów wzrostowych, tj. do czasu uzyskania pełnego skostnienia szkieletu, w tym osoby ze wszelkimi dysfunkcjami układu nerwowego, zespołami genetycznymi, zaburzeniami przetwarzania sensorycznego, w stanach pourazowych, pooperacyjnych oraz z wadami postawy ciała. Podstawowym założeniem metody pozostaje utrzymanie ciągłości procesu usprawniania, przez co nabiera on jednolitego charakteru i opiera się o spójnie ewoluujące cele terapeutyczne. Metodę DENEMS można sklasyfikować jako podejście neurofizjologiczne oraz neurorozwojowe. W podejściu tym istotną rolę odgrywają trzy zmienne charakteryzujące pacjenta: wiek, poziom niepełnosprawności (wyrażony za pomocą stopni skali Gross Motor Function Classification System – (GMFCS) (1), dominujący typ zaburzeń napięcia mięśniowego (hiper- vs. hipotonia) (2, 3) oraz ruchu (dyskinezy) (4). Wszystkie z nich wpływają bezpośrednio na dobór środków terapeutycznych. Odmienne podejście stosowane jest u niemowląt, dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz młodzieży. Inne środki dedykowane są osobom z niepełnosprawnością lekką i umiarkowaną (GMFCS I-III) oraz o wysokim...