Dostosowanie metod fizjoterapii do dynamicznie zmieniającego się stanu pacjenta w rehabilitacji na wczesnym etapie po udarze mózgu – opis przypadku

Dyskusja

Wczesna rehabilitacja prowadzona w ramach oddziału neurologii stawia przed fizjoterapeutą szczególnie trudne zadania. Musi on elastycznie reagować na dynamicznie zmieniający się stan pacjenta, działając jednocześnie w warunkach toczącego się dopiero procesu diagnostycznego i leczniczego, gdy informacja o stanie pacjenta, a nawet określenie jednostki chorobowej, jest jeszcze niepełna.

U opisywanego pacjenta na obraz kliniczny nałożyły się dwie choroby układu nerwowego. Badanie tomografem z pierwszej doby nie uwidoczniło świeżych zmian niedokrwiennych, sugerowało obecność masy guzowatej. Potwierdzenie udaru niedokrwiennego dał wynik rezonansu magnetycznego z kontrastem wykonany w dobie trzeciej.

Stopniowy rozwój spastyki od drugiej doby nie pokrywał się z typowym obrazem pacjenta z udarem niedokrwiennym mózgu. Dodatkowo świeże ogniska niedokrwienne pojawiły się w obu półkulach.

Przedstawiony powyżej opis przypadku jest szczególnie interesujący, ponieważ następowała w nim szybka progresja poważnych objawów neurologicznych, a stan pacjenta pogarszał się praktycznie każdego dnia. Nie wystąpiła względna stabilizacja obrazu klinicznego, jaką można zaobserwować u większości pacjentów, którzy doznali udaru niedokrwiennego.

Autorzy chcieli pokazać tutaj zagadnienie trudności w wyznaczaniu celi terapeutycznych, z jakimi mierzy się fizjoterapeuta pracujący z pacjentem w ostrej fazie choroby, przy toczącym się wciąż procesie diagnostycznym. Cele te podlegają ciągłej weryfikacji i często są trudne do ustalenia, nie tylko na początku procesu terapeutycznego, ale również w czasie jego trwania.

Równocześnie należy podkreślić rolę, jaką pełni fizjoterapeuta będący częścią zespołu terapeutycznego, który w warunkach szpitalnych również może dostarczać cennych informacji na temat obecnego stanu pacjenta i przy współpracy z zespołem lekarskim pomóc w postawieniu właściwej diagnozy i zaplanowaniu dalszego całościowego procesu leczenia.

Piśmiennictwo

1. Partridge C.J.: Different approaches to physiotherapy in stroke. „Reviews in Clinical Gerontology”, 1995, 5, 199-209.
2. Brzęk A., Krzystanek E., Siuda J. (red.): Fizjoterapia i leczenie w wybranych jednostkach chorobowych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego: rozważania teoretyczne i zalecenia praktyczne. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych, w tym fizjoterapii i lekarskiego. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, 2022, 83-94.
3. Kwolek A.: Fizjoterapia w neurologii i neurochirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
4. Goodman C.C., Heick J., Lazaro R.T.: Diagnoza różnicowa dla fizjoterapeutów. DB Publishing, Warszawa 2019.
5. Ratuszek-Sadowska D. et al.: Rehabilitacja neurologiczna pacjentki po udarze mózgu – opis przypadku. „Journal of Education, Health and Sport”, 2016, 6, 8, 28-40.
6. Nyka W., Jankowska B.: Zasady wczesnej rehabilitacji chorych z udarem niedokrwiennym mózgu. „Forum Medycyny Rodzinnej”, 3, 2009.
7. Domitrz I., Cegielska J., Stolarski J.: Neurologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2023.
8. Beckers D., Buck M.: PNF in Practice, An illustrated guide. Springer-Verlag GmbH, 2021.

mgr Bartłomiej Dąbrowski ¹
mgr Kamil Dudek ^2
1 Szpital Specjalistyczny
im. Jędrzeja Śniadeckiego
w Nowym Sączu
Oddział Neurologiczny
² Szpital Specjalistyczny
im. Edmunda Biernackiego w Mielcu
Oddział Rehabilitacji Neurologicznej

Galeria