Dynamiczne plastrowanie po zabiegu mikrodiscektomii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa – opis przypadku

Obecnie najczęściej wykonywaną w chirurgii kręgosłupa procedurą jest mikrodiscektomia, czyli usunięcie fragmentu jądra miażdżystego, który uciska na strukturę nerwową. Celem artykułu jest przedstawienie zastosowania plastrowania dynamicznego po zabiegu mikrodiscektomii.  Słowa kluczowe: plastrowanie dynamiczne, mikrodicektomia, fizjoterapia Dolegliwości bólowe kręgosłupa lędźwiowego stanowią od dawna powszechny problem. Obecnie szacuje się, że ok. 80% ludzi doświadcza bólu kręgosłupa w większym lub mniejszym nasileniu co najmniej raz w życiu (1). U większości ból mija po ok. 6-8 tygodniach, dobrze reagując na leczenie zachowawcze. Pacjenci najczęściej zapominają o problemie, który został stłumiony, lecz nie znajduje się u nich właściwej przyczyny jego pojawienia się (2). Większość tych zespołów bólowych ma charakter epizodyczny, ale wiele też wymaga leczenia przyczynowego. Dlatego powstały różne techniki leczenia bólu dyskogennego, począwszy od klasycznych operacji mikrochirurgicznych, do przezskórnych interwencji minimalnie inwazyjnych.  Patologie w obrębie jądra miażdżystego w odcinku lędźwiowym to jedno z najczęstszych schorzeń kręgosłupa spośród tych, które mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Obecnie najczęściej wykonywaną w chirurgii kręgosłupa procedurą jest mikrodiscektomia, czyli usunięcie fragmentu jądra miażdżystego, który uciska na strukturę nerwową (korzeń nerwowy, worek oponowy, nerw rdzeniowy) (3, 4). Metoda ta jest mało inwazyjna i pozwala na szybki powrót pacjentów do sprawności ruchowej. Kinesiotaping (dynamiczne plastrowanie) w Polsce został wprowadzony w roku 2002. Daje on nowe możliwości wspomagania usprawniania chorych z dolegliwościami bólowymi i z przeciwwskazaniami...