Integracja bilateralna i jej zastosowanie w holistycznej neurorehabilitacji

Integracja bilateralna autorstwa Sheili Dobie OBE to metoda terapeutyczna, w której podstawową zasadą jest wspomaganie współpracy pomiędzy półkulami mózgowymi poprzez określone ćwiczenia ruchowe. Jej zastosowanie jest bardzo szerokie, bowiem może być wykorzystywana zarówno u osób zdrowych, w celu doskonalenia umiejętności ruchowych oraz kształtowania harmonii ciała i psychiki, jak i u osób z różnorodnymi zaburzeniami neurologicznymi. Działanie tej metody terapeutycznej opiera się na aktualnej wiedzy: neurobiologicznej, medycznej, psychologicznej oraz pedagogicznej, a jej skuteczność została empirycznie potwierdzona zarówno w polskich, jak i międzynarodowych badaniach. Perspektywa wykorzystania integracji bilateralnej w holistycznej neurorehabilitacji, szczególnie w przypadku zaburzeń neurorozwojowych oraz dysharmonii rozwoju psychomotorycznego, wydaje się szczególnie interesująca. Słowa kluczowe: integracja bilateralna, neurorehabilitacja, rehabilitacja dziecięca, rozwój psychomotoryczny Podstawowym środkiem leczniczym w fizjoterapii jest ruch, definiowany jako każda zmiana położenia ciała. Angażuje on nie tylko układ mięśniowo-szkieletowy, ale także układ sercowo-naczyniowy oraz układ nerwowy. Każdy akt ruchowy jest bowiem związany z wydatkiem energetycznym, a także wymaga prawidłowego działania receptorów oraz efektorów, aby dany ruch był efektywny (1). Oddziaływanie ruchu na układ nerwowy Ruch wpływa na rozwój synaps nerwowo-mięśniowych, dzięki czemu rozwija: pamięć motoryczną, zdolności koordynacyjne, a także szybkość reakcji na bodźce. W ten sposób uaktywnia dojrzewanie ośrodków motorycznych w mózgu, powodując wzrost szybkości przewodzenia impulsów nerwowych, a to bezpośrednio przekłada się na zwiększenie efektywności pracy ośrodkowego układu nerwowego (2,...