Krioterapia we współczesnej rehabilitacji i medycynie

Obecnie trudno można sobie wyobrazić funkcjonowanie nowoczesnego szpitala, przychodni czy też klubu sportowego bez urządzenia do krioterapii. Temperatury niższe niż -100°C są coraz częściej wykorzystywane w medycynie i rehabilitacji. Stosuje się je zarówno w kriochirurgii, jak i w kriostymulacji (krioterapii miejscowej oraz ogólnoustrojowej). Zabiegi kriochirurgii stosowane są głównie w: dermatologii, onkologii, flebologii, laryngologii oraz ginekologii. Wykorzystuje się tutaj zjawisko przerywania ciągłości tkanek wskutek zamrażania, celem ich usunięcia lub zniszczenia. Z kolei kriostymulacja (krioterapia) polega na krótkotrwałym, bodźcowym stosowaniu temperatur kriogenicznych do wywołania i wykorzystania fizjologicznych reakcji na zimno w celu wspomagania leczenia podstawowego i ułatwienia leczenia ruchem. Temperatury kriogeniczne mogą być aplikowane miejscowo, na wybraną okolicę ciała (kriostymulacja miejscowa) oraz ogólnoustrojowo poprzez oddziaływanie zimna na całe ciało pacjenta (kriostymulacja ogólnoustrojowa). Celem zwiększenia i utrwalenia korzystnych efektów leczenia niskimi temperaturami, bezpośrednio po każdym zabiegu krioterapii ogólnoustrojowej wykonywana jest kinezyterapia. Zabiegi krioterapii poprzedzające kinezyterapię pozwalają na trzykrotne zwiększenie intensywności ćwiczeń ruchowych oraz wydłużenie czasu ich trwania. Działanie temperatur kriogenicznych stosowanych wywołuje w organizmie człowieka szereg korzystnych reakcji, których efektem jest działanie przeciwbólowe, przeciwobrzękowe, przeciwzapalne, powodują także obniżenie napięcia mięśni oraz wzrost siły mięśniowej. Kriostymulacja wykazuje również korzystny wpływ na skórę. Poprawia jej jakość, ujędrnia i poprawia jej nawilżenie, a także zmniejsza cellulit. Dodatkowo temperatury kriogeniczne aplikowane na całe ciało wpływają na układ...