Metoda dr. Batesa w pracy fizjoterapeuty

Rehabilitacja dysfunkcji narządu wzroku obejmuje wielospecjalistyczną, kompleksową opiekę diagnostyczno-terapeutyczną. Artykuł zawiera propozycję ćwiczeń, które każdy fizjoterapeuta może wykorzystać w swojej codziennej pracy. Dotyczą one w głównej mierze pacjentów z wadami wzroku, ale też i tych bez wad wzroku, którzy chcą się nauczyć, jak dbać o narząd wzroku. Zaproponowane ćwiczenia są zaczerpnięte z metody dr. Batesa, który przez całe swoje życie zajmował się badaniem wzroku. Po przeczytaniu artykułu zachęcam do zapoznania się z literaturą zawartą w piśmiennictwie, aby poszerzyć wiedzę na temat rehabilitacji wzroku i wykorzystać ją w codziennej pracy z pacjentami.  Rehabilitacją wzroku zajmowano się już 2000 lat p.n.e. W starożytnych Indiach znano powiązanie umysłu ze zmysłem wzroku − jenty i mandale. Uważano, że wpatrywanie się w centralny punkt mandali przez 3 do 7 minut spowoduje relaks dla oczu i umysłu. Tybetańczycy są przekonani, że oczy łączą się specjalnym kanałem energetycznym (kati) z sercem, gdzie mieści się cielesny odpowiednik wyższego stanu uogólnionej świadomości (rigpa) (1). Zdolności rozwijane przez joginów (siddhi) pozwalają stwierdzić, że rozwój poprawnie pracującego zmysłu wzroku może prowadzić do rozwoju ducha. Wzrok to nasza główna brama percepcji otaczającego świata, więc jeżeli usprawnimy umysł, to usprawnimy także inne organy (na zasadzie sprzężeń zwrotnych) (2, 3). Metoda dr. Batesa w Polsce jest stosowana pod nazwą sztuki świadomego widzenia. Opiera się na zasadzie, że narząd wzroku posiada zdolności adaptacyjne,...