Nietrzymanie moczu – analiza 4-tygodniowego programu ćwiczeń hipopresyjnych oraz elektrostymulacji dopochwowej. Opis przypadku

Fot. iStock Nietrzymanie moczu to niezależny od woli wyciek z pęcherza moczowego. Wyróżniamy jego trzy główne rodzaje: wysiłkowe, naglące oraz mieszane. Objawy inkontynencji to nie tylko problem medyczny, ale także społeczny, w znacznym stopniu obniżający jakość życia. Szacuje się, że nawet u blisko 50% kobiet po porodzie występują objawy nietrzymania moczu. Wstydliwość tego schorzenia powoduje, że pacjentki cierpiące z tego powodu późno szukają pomocy. W niniejszej pracy zaprezentowano opis przypadku 36-letniej pacjentki zmagającej się z symptomami inkontynencji mieszanej. Nietrzymanie moczu (inkontynencję) definiujemy jako niekontrolowany wyciek z pęcherza (1-3). Choć objaw ten dotyczy obu płci, dwukrotnie częściej występuje u kobiet, stanowiąc problem zarówno medyczny, jak i społeczny (1, 3). Według artykułu D. Purc i A. Rasały ok. 10-25% kobiet po 30. roku życia dotyka stała lub okresowa inkontynencja. Po 50. roku życia schorzenie to występuje nawet u 1/3 populacji płci żeńskiej. Około 25% pacjentek zgłasza mimowolne oddawanie moczu podczas stosunków seksualnych, co powoduje u nich zakłopotanie oraz lęk (1). Wstydliwość oraz bagatelizowanie problemu inkontynencji powoduje, że średni czas pomiędzy wystąpieniem pierwszych objawów a zgłoszeniem się po pomoc do specjalisty wynosi około 5 lat (1). Literatura światowa wyróżnia kilka czynników, które predysponują do występowania nietrzymania moczu. Są to m.in.: przebyte ciąże i porody siłami natury (im dłuższy poród, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia dysfunkcji), zabiegi ginekologiczne,...