Rehabilitacja ambulatoryjna pacjentów po przebytej chorobie COVID-19 – opis przypadku

Infekcja wirusem SARS-CoV-2 jest od ponad roku najczęściej opisywanym zachorowaniem na świecie. O chorobie COVID-19 wiemy coraz więcej, jednak nadal wiele zagadnień pozostaje nie do końca wyjaśnionych. Deficyty wiedzy dotyczą zarówno postępowania w ostrej fazie choroby, optymalnego leczenia choroby o skąpo- lub bezobjawowym przebiegu, czasu trwania choroby i okresu zdrowienia, zakaźności, jak i możliwości powrotu do pracy. Podobnie nie ma wytycznych dotyczących sposobów rehabilitacji pacjentów po przebytym zakażeniu ani metod usprawniania chorych z tzw. „long COVID”. W artykule przedstawiono historię pacjentów po przebytym zakażeniu SARS-CoV-2 o długim przebiegu, wymagających ambulatoryjnej rehabilitacji domowej oraz model postępowania terapeutycznego w oparciu o nasze własne doświadczenia.  Słowa kluczowe: SARS-CoV-2, COVID-19, long COVID, Strategia Terapeutyczno-Treningowa Infekcja wirusem SARS-CoV-2 to choroba o zróżnicowanym przebiegu, poczynając od bezobjawowego zakażenia, poprzez łagodną infekcję z objawami grypopodobnymi, zakażenie o umiarkowanym przebiegu ze zróżnicowanymi symptomami z wielu układów: takich jak układ oddechowy czy ośrodkowy układ nerwowy, a kończąc na zespole ostrej niewydolności oddechowej (ang. acute respiratory distress syndrome − ARDS) (1). Dodatkowym zagadnieniem jest postać określana mianem „long COVID”. Nie jest to jeszcze ściśle zdefiniowana jednostka, z uwagi na szerokie spektrum objawów, z jakimi się łączy. Najpełniej można to scharakteryzować jako zespół objawów imitujących pewien rodzaj choroby układowej, występujący w około 10% przypadków po przebyciu choroby z fazie ostrej (2, 3). Według kryteriów NICE...