Rozejście Włókien Anatomicznie Celowane (RWAC) w postępowaniu po przebytym urazie mięśni grupy przyśrodkowej uda – opis przypadku

Urazy mięśni grupy przyśrodkowej uda (mięśnie przywodziciela uda) należą do częstszych problemów u sportowców uprawiających dyscypliny wymagające nagłych zwrotów, dynamicznych wyskoków czy wykopów. W pracy przedstawiono przypadek mężczyzny w wieku 25 lat z urazem mięśni grupy przyśrodkowej uda, u którego stosowano Indywidualną Strategię Terapeutyczno-Treningową przez okres 3 tygodni. W wyniku zastosowania autorskich metod terapeutyczno-treningowych uzyskano zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz odzyskano sprawność podczas wykonywania aktywności sportowych.  Słowa kluczowe:  naderwanie, mięśnie przywodziciele uda, Rozejście Włókien Anatomicznie Celowane, Strategia Terapeutyczno-Treningowa, blizna  Grupa przyśrodkowa mięśni uda to jedna z trzech anatomicznych stref największego kompleksu mięśniowego w ludzkim organizmie. Podstawowe funkcje tych mięśni to: przywodzenie uda, stabilizacja miednicy oraz ochrona stawu biodrowego przed nadmiernym obciążeniem. Grupa mięśni przywodzicieli jest podzielona na część przednią, w skład której wchodzą: m. grzebieniowy (musculus pectineus), m. przywodziciel długi (musculus adductor longus) i m. smukły (musculus gracilis), środkową − m. przywodziciel krótki (m. adductor brevis) oraz tylną – m. przywodziciel wielki (m. adductor magnus) (1).  Do uszkodzenia przywodzicieli dochodzi najczęściej podczas uprawiania dyscyplin sportowych, w szczególności dynamicznych, z dominacją gwałtownych przyspieszeń, nagłych zmian kierunku biegu, zrywów i zwrotów (piłka nożna, rugby, tenis). W takich sytuacjach dochodzi do urazu najczęściej mięśnia przywodziciela wielkiego (2). Jednakże niektóre urazy powstają w wyniku nadmiernego rozciągnięcia mięśni podczas...