Słownik fizjoterapeuty „Rehabilitacja sportowa”

Staw kolanowy (articulatio genus) – jest największym stawem w ludzkim ustroju. Łączy on dwie długie kości, jakim są kość udowa (femur) oraz kość piszczelowa (tibia), tworzące staw udowo-piszczelowy (articulatio femorotibialis). W jego przedniej części znajduje się rzepka (patella) tworząca staw udowo-rzepkowy (articulatio femoropatellaris) − największa trzeszczka w ciele. Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, gonartroza (łac. gonarthrosis) − jest obecnie jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności na świecie. Charakterystyczne dla gonartrozy są dolegliwości bólowe stawu kolanowego oraz postępująca dysfunkcja stawu. Choroba dotyczy najczęściej kobiet, osób otyłych oraz osób w podeszłym wieku. Często występuje obustronnie. Konflikt rzepkowo-udowy – sytuacja, gdy zmieniona chorobowo rzepka nie pasuje kształtem do łożyska, w którym się znajduje i porusza się w trakcie zginania stawu, co wywołuje ból odczuwany głównie przy wchodzeniu i schodzeniu ze schodów lub przy wstawaniu z krzesła. Konflikt udowo-piszczelowy – gdy pierwotną zmianą jest uszkodzenie łąkotki poprzez nieprawidłowe i nierównomierne obciążenie powierzchni stawowych, czemu sprzyjają koślawości lub szpotawości. W tego typu uszkodzeniu dolegliwości bólowe pojawiają się podczas stania, chodzenia, obciążenia długotrwałym marszem. LP, więzadło rzepki (łac. ligamentum patellae) – jedno z więzadeł stawu kolanowego, stanowiące środkową część wspólnego ścięgna mięśnia czworogłowego uda. LCT, więzadło poboczne piszczelowe (łac. ligamentum collaterale tibiale) − jego włókna przebiegają w dwóch grupach, powierzchownej i głębokiej....