Sposoby badania i terapii stosowane w dysfunkcjach systemu żuchwowo-gnykowo-czaszkowego z wykorzystaniem koncepcji Terapii Manualnej Rakowskiego – część II

System żuchwowo-gnykowo-czaszkowy to zespół biologiczno-czynnościowy wielu struktur o bardzo skomplikowanej budowie i funkcji. Fizjoterapeuta zajmujący się pacjentem cierpiącym z powodu dysfunkcji tego systemu powinien znać nie tylko anatomię, biomechanikę, ale także związki odruchowe tego systemu z innymi częściami narządu ruchu. Poprzez wykorzystanie koncepcji Terapii Manualnej Rakowskiego, w tym dynamicznego modelu leczenia, fizjoterapeuta może z powodzeniem rozwiązywać nawet najbardziej skomplikowane problemy zdrowotne pacjentów.  Klasyczne leczenie objawów dysfunkcji systemu żuchwowo-gnykowo-czaszkowego z wykorzystaniem leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych, zabiegów fizykalnych często bywa mało skuteczne lub nieskuteczne. Przyczyną tego stanu jest fakt, że zaburzenia czynności narządu ruchu wymagają leczenia czynnościowego, mającego na celu przywrócenie równowagi czynnościowej (homeodynamiki) w całym organizmie (4), a nie leczenia objawowego. Doprowadzenie systemu do homeodynamiki wymaga zaangażowania w ten proces nie tylko fachowców (lekarzy, fizjoterapeutów), ale także samego pacjenta.  Objawy chorobowe wywołane zaburzeniami czynności narządu ruchu, w tym również systemu żuchwowo-gnykowo-czaszkowego, reagują natychmiast na bodziec leczniczy. Jednak żeby to nastąpiło, terapeuta musi zadziałać na strukturę z dostępem do aferencji w odpowiedni sposób. W I części artykułu podano charakterystykę objawową wybranych struktur systemu żuchwowo-gnykowo-czaszkowego, której znajomość ułatwia zdefiniowanie tej struktury, która może być źródłem dolegliwości, a jeśli tak, to będzie również cechowała się dostępem do aferencji. Dzięki testowi kontrolnemu terapeuta otrzymuje informację, czy zastosowane w terapii sposoby postępowania są dla pacjenta optymalne. Taki dynamiczny sposób prowadzenia leczenia jest...