Suche igłowanie punktów spustowych jako element terapii po udarach mózgu

Suche igłowanie jest powszechnie stosowaną metodą zarówno w rehabilitacji, jak i w sporcie. Niestety wiedza na temat możliwości zastosowania suchego igłowania w neurologii jest znikoma. Niniejsza publikacja przedstawia wykorzystanie suchego igłowania (DN − dry needling) w terapii pacjenta po udarze krwotocznym. W celu obiektywizacji badania zastosowano metodę diagnostyczną przezskórnej elektromiografii (sEMG) oraz zmodyfikowaną skalę Ashwortha przed wykonaniem serii 10 zabiegów i po nim. Uzyskano poprawę widoczną w zapisie sEMG, jak i w zakresie funkcjonalnym pacjenta. Jednakże należałoby sprawdzić trwałość uzyskanego efektu po okresie 3-6 miesięcy oraz przeprowadzić badania na większej grupie osób. Słowa kluczowe: suche igłowanie, sEMG, udar krwotoczny, fizjoterapia Suche igłowanie jest metodą zdobywającą coraz większą popularność wśród fizjoterapeutów i lekarzy. Pomimo wielu podobieństw do akupunktury, takich jak nakłuwanie igłą akupunkturową czy zasady sterylności, metoda jest zupełnie odmiennym systemem terapeutycznym bazującym na odmiennych założeniach i procesach fizjologicznych. W odróżnieniu od akupunktury, w której miejsca wkłuć igieł podyktowane są układem meridian z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, suche igłowanie punktów spustowych polega, jak sama nazwa wskazuje, na nakłuwaniu punktów spustowych, będących silnie podrażnioną okolicą w obrębie hipertonicznego pasma mięśniowego bądź powięzi głębokiej. Aktywny punkt spustowy charakteryzuje się objawami bólowymi o charakterze rzutowanym oraz ograniczeniem ruchomości w stawach zależnych od mięśnia zawierającego taki punkt. Do dziś badaczom nie udało się ustalić, czym właściwie jest punkt...