Tendinopatia ścięgna Achillesa – przewodnik terapeuty, cz. 1

Wstęp Tendinopatia ścięgna Achillesa (AT, ang. Achilles tendinopathy) to powszechna, przewlekła choroba. Powstaje przeważnie na skutek długotrwałego przeciążenia tej okolicy. Wiąże się z bólem, zmianą struktury oraz właściwości ścięgna w odpowiedzi na obciążenie mechaniczne. Skutkuje to utratą funkcji i wpływa na jakość życia (1-4). AT dotyczy zarówno aktywnych sportowców, jak i osób nieaktywnych. U sportowców może być spowodowana niedostatecznym czasem regeneracji między jednostkami treningowymi, a u osób nieaktywnych przeciążenie może być skutkiem bardzo niskiej wydolności wyjściowej. Ze względu na to, że objawy utrzymują się przez długi czas i prowadzą do niepełnosprawności, pacjenci zgłaszają się po poradę do specjalisty (5). Terminologia stosowana do opisywania i diagnozowania urazów ścięgien zmieniła się w ostatnich dziesięcioleciach. Zgodnie z obecnym konsensusem miejscowy ból ścięgna związany z obciążeniem jest określany jako „tendinopatia”. Nazwy takie jak „zapalenie ścięgna” i „tendinoza” są odradzane, ponieważ sugerują one określone procesy biologiczne, które są obecnie przedmiotem debat i niejasności oraz mogą błędnie sugerować, że pewne metody leczenia, takie jak odpoczynek, będą wystarczające do wyzdrowienia. Stosowanie jasnej, jednoznacznej terminologii jest ważne, ponieważ umożliwia prawidłową komunikację między pracownikami ochrony zdrowia i zmniejsza ryzyko dezorientacji i wzbudzenia nieufności u pacjentów (4-6). Anatomia i patofizjologia ścięgna Achillesa Ścięgno Achillesa to największe i najsilniejsze ścięgno w ciele człowieka. Łączy rozcięgna mięśni brzuchatego łydki i płaszczkowatego (oraz wg części źródeł mięśnia podeszwowego) z kością piętową. Podstawową funkcją ścięgna...