Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego – leczenie zachowawcze czy chirurgiczne

Więzadło krzyżowe przednie (ACL, z ang. anterior cruciate ligament) jest jednym z dwóch więzadeł krzyżowych zlokalizowanych w ludzkim ciele, charakteryzującym się silną, włóknistą budową, zapewniającą ochronę przed nadmierną ruchomością w płaszczyźnie strzałkowej i rotacyjnej stawu kolanowego (1). Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego stawu kolanowego jest zaliczane do najczęściej występujących zdarzeń ortopedycznych. Jak pokazują statystyki, 81% urazów zdarza się podczas uprawiania sportu, 14% w domu lub w pracy, 5% z powodu wypadków komunikacyjnych. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych tego typu urazu doświadcza rocznie ok. 200 000 osób, zaś interwencji chirurgicznej poddaje się połowa. W 66% kontuzji doznają osoby uprawiające sport rekreacyjnie, zaś 25% stanowią sportowcy. Adamczyk, wzorując się na powyższej statystyce, udowodnił, że w Polsce możemy spodziewać się 1 urazu na 1000 mieszkańców rocznie. Przytoczone dane obrazują skalę problemu, a także uzmysławiają, jak istotną rolę pełnią badania kliniczne, obrazowe, ich właściwa interpretacja oraz odpowiedni dobór techniki operacyjnej, uzależniony od szeregu czynników, i wieloetapowa, niekiedy długoterminowa rehabilitacja, której nadrzędnym celem jest przywrócenie sprawności pacjenta sprzed urazu (1, 2). Jak podaje piśmiennictwo, uszkodzenia ACL mogą ujawniać się na każdym etapie życia, czyli nawet od 5. do 85. roku życia. Z obserwacji wynika, że najczęściej następują one u młodej, aktywnie fizycznie populacji. Dane statystyczne sugerują, że najbardziej obciążona...