Wodoroterapia – zastosowanie wodoru cząsteczkowego w medycynie i fizjoterapii

Wodór jest najlżejszym i najpowszechniej występującym pierwiastkiem chemicznym we wszechświecie. Od niedawna cieszy się coraz większym zainteresowaniem wśród naukowców dzięki swoim cechom terapeutycznym, wykazującym potencjalną przydatność w leczeniu różnych chorób. Systematycznie rośnie także liczba publikacji dotyczących tego zagadnienia. Choć wymagane są jeszcze dalsze badania, wydaje się, że wodór może w najbliższej przyszłości stać się nowym i innowacyjnym narzędziem terapeutycznym mogącym sprostać potrzebom medycznym w zakresie terapii licznych poważnych problemów zdrowotnych. W artykule przedstawiono aktualne informacje dotyczące możliwości i efektywności wykorzystania zabiegów w użyciem wodoru cząsteczkowego w medycynie i fizjoterapii. Słowa kluczowe: wodór molekularny, wodoroterapia, leczenie fizykalne Wodór (ang. hydrogen), z greckiego hydro – „woda” oraz genes – „formować”, jest bezbarwnym, bezwonnym, niemetalicznym, bezsmakowym i wysoce palnym dwuatomowym gazem naturalnego pochodzenia o wzorze chemicznym H2. Ten gaz został po raz pierwszy sztucznie wyprodukowany przez Roberta Boyle’a w 1671 roku. Natomiast terapeutyczne właściwości wodoru odkryto dopiero w 1975 roku. Obecnie pierwiastek ten jest z powodzeniem wykorzystywany w ramach metody terapeutycznej zwanej wodoroterapią w USA, Japonii, Korei oraz Chinach (1, 2). Na świecie badania dotyczące terapeutycznego wykorzystania wodoru prowadzone są m.in. przez Molecular Hydrogen Foundation (MHF) w Stanach Zjednoczonych. Terapia wodorem zwróciła uwagę naukowców dzięki jego udowodnionej klinicznie zdolności do: łagodzenia przewlekłych stanów zapalnych, zmniejszania intensywności stresu oksydacyjnego, ograniczania...