Wpływ rolowania na reaktywność mięśnia czworogłowego uda

Rolowanie mięśni to coraz częściej stosowany rodzaj fizjoprofilaktyki, polegający na ucisku tkanki cylindrem wykonanym z pianki bądź ze styropianu (roller). Właściwym sposobem aplikacji rozluźnienia mięśniowo-powięziowego za pomocą rollera jest jego przetoczenie od przyczepu początkowego do przyczepu końcowego mięśnia, wywierając nacisk związany z grawitacją masy ciała. Rollery mogą mieć różne stopnie twardości, rozmiary, średnice faktury i kształty (1, 2). Kształt rollera dobierany jest według indywidualnych potrzeb i wskazań do jego zastosowania. Gładka rolka wykorzystywana jest w rehabilitacji, czasami w sporcie. Wpływa ona na uelastycznienie, rozluźnienie i poprawia uwodnienie tkanek. Rolka karbowana oddziałuje na głębsze warstwy tkanki oraz mięśnie. Stosowana jest często wśród sportowców, ponieważ jej oddziaływanie na mięśnie wpływa na zwiększenie przepływu krwi i może sprzyjać usuwaniu toksyn (3). W rehabilitacji i w sporcie stosuje się również różne twardości rollera. Kluczowe kryterium powinien stanowić poziom napięcia mięśniowego. Podczas SMRF (ang. self-myofascial release) odczucia bólowe płynące z receptorów nie mogą wywoływać dodatkowego napięcia i stresować tkanek. Jeśli taka sytuacja występuje, należy wybrać przyrząd o mniejszej gęstości. Rolowanie może stanowić jeden z elementów odnowy biologicznej. Rolowanie wpływa również na zmniejszenie zespołu opóźnionego bólu mięśniowego (DOMS, ang. delayed onset muscle soreness), ujawniającego się w ciągu 24 do 72 godzin po intensywnym wysiłku i trwającego przez 5-7 dni (skutek mikrourazów włókien mięśniowych) (4). Właściwym...