Wybrane terapie zaburzeń w obrębie miednicy mniejszej

fot: iStock Przewlekły ból w obszarze miednicy mniejszej stanowi 10% powodów wizyt u ginekologa i dotyczy od 6 do 50% kobiet po zabiegach operacyjnych (1). Wynikiem osłabienia struktur dna miednicy mniejszej mogą być: bóle w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, problemy gastryczne, wypadanie narządów dna miednicy mniejszej, nietrzymanie zwieraczy, dyspareunia, pochwica, zapalenie miednicy mniejszej (PID − Pelvic Inflammatory Disease), bolesne miesiączki, wulwodynia, a nawet brak satysfakcji ze współżycia.  Słowa kluczowe:  rehabilitacja, nietrzymanie moczu, ból menstruacyjny, fizjoterapia uroginekologiczna Przyjmuje się, że co czwarta kobieta na świecie cierpi na jedną lub więcej dysfunkcji dna miednicy mniejszej (2). Wraz ze wzrostem starzenia się populacji będzie wzrastała ich liczba, co staje się dużym wyzwaniem zdrowia publicznego. Według badań Ciechocińskiej 52% badanych kobiet nie wie, jakie są możliwości leczenia zaburzeń w obrębie dna miednicy mniejszej, a 88% z nich, pomimo świadomości istnienia problemu, nie korzysta z wizyty u specjalisty (3). Wydaje się, że wielokierunkowe efekty leczenia uzyskuje się poprzez wdrożenie profilaktyki oraz odpowiednio dobranej terapii. Struktury dna miednicy mniejszej są często pomijane w diagnostyce czynnościowej, a dolegliwości bagatelizowane. Trudności terapeutyczne potęguje mała wiedza kobiet dotycząca specyficzności problemu nietrzymania moczu. Ważną rolę mięśni dna miednicy mniejszej w badaniach własnych podkreślił Kegel, twierdząc, że ich nieprawidłowa funkcja stanowi przyczynę nietrzymania moczu (4). Pierwsze badania...