Zastosowanie gorsetu SpineCor w leczeniu skoliozy idiopatycznej
Badanie przedmiotowe
Badanie przedmiotowe powinno się odbywać w dobrze oświetlonym i odpowiednio ogrzanym pomieszczeniu. Najlepsze jest naturalne źródło światła, aby nie tworzyły się cienie sprawiające wrażenie asymetrii. Diagnostykę przeprowadza się w celu ustalenia deformacji, jej lokalizacji i wielkości, w tym określenia skrzywień pierwotnych i wyrównawczych oraz liczby łuków, a także kierunku skrzywienia i korektywności (5, 6).
Ocena postawy badanego dziecka
Wprawne oko fizjoterapeuty, obserwując dziecko, może zauważyć nieprawidłowości postawy. Oglądając dziecko z różnych stron (z boku, z przodu i z tyłu), trzeba zwrócić uwagę na (9):
- sposób trzymania głowy,
- linię barków,
- pozycję łopatek,
- trójkąty talii,
- ustawienie miednicy,
- przebieg linii kręgosłupa.
Obserwacja z boku (2):
- wyrostek sutkowy,
- wyrostek barkowy,
- szczyty talerza biodrowego,
- krętarz wielki,
- głowa strzałki,
- kostka zewnętrzna.
Obserwacja od przodu (2):
- linia międzykostkowa,
- linia rzepkowa,
- linia międzykrętarzowa,
- linia szczytu talerzy biodrowych,
- linia barkowa.
Obserwacja od tyłu (2):
- linia międzykostkowa,
- linia podkolanowa,
- linia międzykrętarzowa,
- linia dolnych kątów łopatek,
- guzowatość potyliczna.
Dokonanie kompletnej oceny skrzywienia powinno być uzupełnione o badaniem z wykorzystaniem następujących przyrządów: skoliometru, inklinometru i pionu, dzięki któremu można ocenić wielkość deformacji wady (5, 6).