Zastosowanie metody Proprioceptive Neuromuscular Facilitation u pacjentów po przebytym udarze mózgu

Celami niniejszej publikacji były przegląd literatury i przedstawienie koncepcji proprioceptywnego torowania nerwowo-mięśniowego w terapii pacjentów po udarze mózgu. Słowa kluczowe: udar mózgu, proprioceptywne torowanie nerwowo-mięśniowe, PNF, leczenie, rehabilitacja Udar mózgu jest chorobą naczyniową, która w jednej chwili może zmienić całe życie chorego. Jest stanem zagrożenia życia, który wymaga natychmiastowej diagnostyki i leczenia. Stanowi poważny problem społeczny i medyczny. Prowadzi do długotrwałej niepełnosprawności, a nawet umieralności populacji na całym świecie. Podstawową rolę w terapii odgrywa prawidłowo prowadzona rehabilitacja. PNF (ang. Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) jako metoda funkcjonalna skupia się w całości na człowieku, a nie tylko na poszczególnym fragmencie ciała czy jednostkowym problemie. Realizuje wszystkie potrzeby ruchowe, które w jak największym stopniu pomogą choremu wrócić do pełnej samodzielności. Wstęp Już w starożytności badano choroby naczyniowe mózgu, natomiast dopiero w drugiej połowie siedemnastego wieku T. Willis i J.J. Waper wykazali ich związek ze zmianami zachodzącymi w strukturze tkanek i w naczyniach mózgowych (8, 9). Obecnie choroby naczyniopochodne ośrodkowego układu nerwowego w krajach wysoko uprzemysłowionych stanowią trzecią, tuż po chorobach układu krążenia i nowotworach, najczęstszą przyczynę zgonów (8). Według Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organization – WHO) mianem udaru określa się globalne lub ogniskowe zaburzenia czynności mózgu o pochodzeniu naczyniowym, występujące nagle i trwające dłużej niż 24 godziny (9). Zaburzenia globalne...