Zrobotyzowane urządzenia w rehabilitacji pacjentki po urazie rdzenia kręgowego

Uszkodzenia rdzenia powstają wskutek ciężkich urazów i prowadzą do nieodwracalnych zmian, rzutujących na dalsze funkcjonowanie osoby poszkodowanej. Leczenie uszkodzeń rdzenia kręgowego to nadal jedno z największych wyzwań współczesnej medycyny, zarówno w kontekście odbudowania uszkodzonych struktur, jak i późniejszego postępowania rehabilitacyjnego. Opis poniższego przypadku ma na celu przedstawienie, możliwości zastosowania Erigo i Lokomatu jako urządzeń, które w znacznym stopniu wspomagają i przyspieszają proces rehabilitacji. Słowa kluczowe: urazy rdzenia kręgowego, tetrapareza, Lokomat, Erigo, rehabilitacja Trening funkcjonalny jest podstawą do przywrócenia czynności ruchowej pacjenta po urazie rdzenia kręgowego. Koncentruje się on przede wszystkim na pobudzaniu plastyczności ośrodkowego układu nerwowego poprzez zwiększanie liczby sygnałów i aktywacji centralnych generatorów wzorca lokomocji w rdzeniu kręgowym i mózgowiu. Efekty plastyczności to przede wszystkim suma intensywności ćwiczeń ruchowych i wielokrotności powtarzanych prawidłowych wzorców ruchowych. Wprowadzenie swoistego prawidła ruchowego, takiego jak Erigo i Lokomat, i wymuszenie odpowiedniego wzorca ruchowego kończyn dolnych, powtarzalnego w czasie i przestrzeni, pozwalają na odzyskiwanie utraconych funkcji ruchowych (1-3). W konwencjonalnej terapii indywidualnej pacjentów z wysokim uszkodzeniem rdzenia kręgowego terapeuta ma możliwości stymulacji chodu w pozycjach izolowanych, takich jak leżenie na plecach, leżenie na boku. Ma możliwość prowadzenia ćwiczeń w siadzie oraz pozycji stojącej. Jednakże u pacjentów z dużym niedowładem i minimalną kontrolną dowolną mięśni obwodowych, fizjoterapeuta nie ma możliwości kontrolowania większości parametrów chodu w fazie obciążania, takich jak: Initial Contact,...