Diagnostyka urazów u sportowców w obrębie kończyny górnej

Fot. iStock Test Degi (ścienny) cel: badanie przykurczu stawu barkowego,metodyka i interpretacja: pacjent w pozycji stojącej lub siedzącej, plecy przy ścianie, badany wykonuje wznos ramion w górę – jeśli nie jest w stanie dotknąć ściany, to kąt zawarty między KKG a ścianą określa stopień przykurczu. Test łopatki skrzydłowatej cel: badanie m. zębatego przedniego,metodyka i interpretacja: badany w pozycji stojącej lub siedzącej z kończynami górnymi swobodnie zwieszonymi, następnie wykonuje zgięcie do 90° w stawie barkowym – odstawanie przyśrodkowego brzegu łopatki od kl. piersiowej świadczy o osłabieniu funkcji mięśnia zębatego przedniego. Test dla mięśnia nadgrzebieniowego cel: wykrycie naderwania lub przerwania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego,metodyka i interpretacja: badany w pozycji stojącej lub siedzącej, kończyny górne zwieszone, badany wykonuje czynny ruch odwiedzenia kończyn górnych – jeśli nie może wykonać ruchu w pierwszej fazie (30°), to świadczy to o zmianach w mięśniach nadgrzebieniowych, po biernych odwiedzeniu powyżej tego zakresu badany jest w stanie samodzielnie odwieść kończynę. Test dla mięśnia podgrzebieniowego cel: wykrycie patologii mięśnia podgrzebieniowego,metodyka i interpretacja: najlepiej, gdy jest przeprowadzony obustronnie, pacjent wykonuje zgięcie w kończyn górnych do 90°, ale przedramiona nie przylegają do tułowia, fizjoterapeuta przykłada opór po stronie grzbietowej rąk, a badany rotuje na zewnątrz – bóle lub osłabienie rotacji zewnętrznej świadczą o patologii mięśnia podgrzebieniowego. Test Aplaya cel: wykrycie patologii pierścienia rotatorów,metodyka i interpretacja:...