Fizjoterapia oparzeń – opis przypadku – cz. 1

Streszczenie: Artykuł opisuje fizjoterapię oparzeń na podstawie leczenia 21-letniego mężczyzny, który doznał wypadku w pracy. Z zabiegów fizykoterapii zastosowano: zimne zabiegi miejscowe przy użyciu zimnego powietrza, ultrafonoforezę, masaże wirowe, światłolecznictwo (Sollux, filtr biały), promieniowanie laserowe oraz pole magnetyczne. Z kinezyterapii wykorzystano: poizometryczną relaksację mięśni, ćwiczenia równoważne, rozluźnianie mięśniowo-powięziowe w ujęciu Manheim, metodę PNF, kinestezję, łańcuchy kinetyczne, masaż funkcyjny, ćwiczenia z zastosowaniem taśm Thera-Band i dysków sensorycznych oraz mobilizację. Dzięki tak szerokiemu indywidualnemu podejściu uzyskano samodzielny chód, wygojenie ran pooparzeniowych, zwiększenie zakresu ruchomości w stawach oraz ruchomość blizn. Słowa kluczowe: rehabilitacja, fizjoterapia, oparzenia, fizjoterapia oparzeń Budowa skóry Skóra jest narządem o różnorodnych czynnościach. Tworząc pokrywę ciała, skóra osłania ustrój od wpływów czynników zewnętrznych, lecz równocześnie dzięki rozbudowanej sieci receptorów nerwowych informuje o każdej zmianie zachodzącej w środowisku zewnętrznym. Bierze ona również udział w złożonych procesach regulacji ciepła i wody (1). Skóra jest złożonym narządem pod względem morfologicznym. Skala jej funkcji zależy od powierzchni (u osoby dorosłej wynoszącej 1,5 m2); grubość waha się w zależności od okolicy ciała od 0,5 do 5 mm (2). Cechy morfologiczne skóry zależą od: płci, wieku, warunków klimatycznych, czynników zawodowych i okolic ciała. W otoczeniu otworów naturalnych skóra przechodzi w błonę śluzową (jama ustna i nosowa) (2). Skóra jako pokrywa ciała odznacza się...