Wykorzystanie miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej w leczeniu przewlekłej rany po urazie mechanicznym – opis przypadku

W pracy przedstawiono efekty terapeutyczne miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej (HBOT) w leczeniu trudno gojącej się rany po urazie mechanicznym okolicy lewego stawu skokowego u 57-letniego pacjenta, który doznał wypadku na kopalni. Uzyskane wyniki wskazują, że miejscowa hiperbaryczna terapia tlenowa stanowi przydatną metodę wspomagającą leczenie trudno gojących się ran, w tym także ran pourazowych. Słowa kluczowe: hiperbaryczna terapia tlenowa, przewlekłe rany pourazowe, leczenie zachowawcze, medycyna fizykalna W Polsce problem ran przewlekłych dotyczy rocznie około 500 tysięcy pacjentów, którzy miesiącami cierpią nie tylko z powodu bólu, ale także społecznej izolacji. Rany te mogą powstawać nie tylko w następstwie chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca i miażdżyca, ale także jako następstwo wypadków czy urazów. W miejscowym leczeniu ran przewlekłych ważny jest właściwy dobór metody leczenia, adekwatny do: fazy procesu gojenia,stopnia zaawansowania rany,ilości powstającego wysięku. Problem gojenia ran był znany od zarania dziejów. Już w starożytności stosowano różnorodne formy opatrunków i miejscowych preparatów, których celami były ochrona rany przed działaniem czynników zewnętrznych i pobudzanie procesu gojenia. Pomimo znacznego postępu w poznawaniu procesów odpowiedzialnych za gojenie się ran, wyniki leczenia ran przewlekłych wciąż nie są w pełni zadowalające. Skłonność do nawrotów wymaga częstych hospitalizacji, modyfikacji prowadzonego leczenia oraz przewlekłej opieki lekarskiej. Skuteczność leczenia farmakologicznego w tych przypadkach jest bardzo zróżnicowana i zazwyczaj jest ono długotrwałe oraz uciążliwe dla chorych....