Istotne czynniki rehabilitacji pacjentów po artroplastyce stawu ramiennego − doświadczenia własne autorów

fot: iStock W pracy przedstawiono program rehabilitacji po artroplastyce stawu ramiennego u pacjentów z zachowaną funkcją stożka rotatorów. Program usprawniania pacjentów po atroplastyce został stworzony w oparciu o analizę dotychczasowej literatury, jak również na doświadczeniach własnych autorów. Jedno z głównych wskazań do endoprotezoplastyki stawu ramiennego stanowią przewlekłe zmiany zwyrodnieniowe stawu ramienno-łopatkowego. W wyniku szeregu procesów biochemicznych oraz mechanicznych dochodzi do postępującej degeneracji chrząstki stawowej obejmującej także: warstwę podchrzęstną kości, błonę maziową, torebkę stawową oraz otaczające staw więzadła i mięśnie. Zmiany te należy określić jako proces patologiczny i nie powinno się ich utożsamiać z naturalnym procesem starzenia. Wiek jest w tym przypadku czynnikiem predysponującym, a nie bezpośrednią przyczyną choroby (1, 2). Leczenie operacyjne – wskazania W przypadku artrozy stawu ramiennego leczenie operacyjne nie powinno być przeprowadzane zbyt pochopnie. Uznaje się, że nie jest ono wskazane u osób bez motywacji do tego typu leczenia oraz bez cech rokujących dobrą współpracę pooperacyjną, warunkującą prawidłowe funkcjonowanie chorego. Poza wyżej wskazanymi czynnikami istnieje szereg innych aspektów stanowiących przeciwwskazanie do kwalifikacji pacjenta do zabiegu, jednak wykraczają one poza temat niniejszego opracowania. Endoproteza stawu ramiennego jest zarezerwowana dla chorych z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi powodującymi ból uniemożliwiający normalne funkcjonowanie oraz znaczne ograniczenie funkcji stawu. Przy czym należy podkreślić, że głównym celem zabiegu jest redukcja dolegliwości bólowych, a nie przywrócenie fizjologicznych zakresów...