Masaż w zaburzeniach integracji sensorycznej

W zaburzeniach integracji sensorycznej masaż przynosi wiele pozytywnych efektów – zmniejsza nadpobudliwość psychoruchową, zwiększa koncentrację uwagi, a także zmniejsza dysfunkcje sensoryczne. Celem pracy jest przedstawienie autorskiego masażu, który przynosi pozytywne korzyści u dzieci z zaburzeniami SI. Twórcą teorii integracji sensorycznej jest J. Ayres, która pod koniec lat sześćdziesiątych, w oparciu o wiedzę z zakresu psychologii, neurobiologii i neurofizjologii oraz własnych doświadczeń klinicznych, sformułowała hipotezy wskazujące wpływ funkcji psychoneurologicznych na zachowanie i uczenie się dziecka. Integracja sensoryczna Poznając świat, opieramy się na dostarczanych przez nasze zmysły informacjach, które integrowane są w OUN. Sensoryczna stymulacja i motoryczna aktywność podczas wczesnego dzieciństwa przygotowuje OUN do reakcji na poziomie mentalnym i społecznym w wieku starszym. Stały proces rozwoju sieci połączeń między synapsami to plastyczność neuronalna. Możliwość modyfikacji w ich obrębie to kluczowe założenie integracji sensorycznej. Dziecko, bawiąc się, dostarcza nowych impulsów przez wszystkie receptory systemów sensorycznych. Jeśli liczba impulsów jest większa niż możliwości synaps (przepustowość), tworzą się nowe synapsy. J. Ayres zdefiniowała integrację jako proces organizujący wrażenia płynące z ciała i środowiska tak, by były wykorzystane do celowego działania. Dane docierające ze świata zewnętrznego są sortowane, rozpoznawane i łączone w jedną spójną całość. Według teorii integracji sensorycznej informacje płynące z receptorów dotykowych, przedsionkowych oraz proprioceptywnych mają fundamentalne znaczenie dla rozwoju dziecka. Mózg do prawidłowej pracy potrzebuje jednakowej stymulacji...