Mechanizmy i przyczyny zerwania ścięgna Achillesa

Celem pracy był przegląd dostępnej literatury pod kątem przyczyn i mechanizmów stojących za zerwaniem ścięgna Achillesa. Przytoczone zostały najnowsze odkrycia oraz kierunek obecnych badań. Opisano uwarunkowania biomechaniczne, anatomiczne i funkcjonalne urazu oraz korelację między niektórymi chorobami a zerwaniem ścięgna Achillesa. Słowa kluczowe: ścięgno Achillesa, zerwanie ścięgna Achillesa, uraz, medycyna sportowa Ścięgno Achillesa to największe i najsilniejsze ścięgno w ludzkim organizmie. Częstotliwość urazów tego ścięgna wzrasta znacząco w ostatnich latach, co niewątpliwie ma związek z powszechnym uprawianiem sportu, również przez osoby nieprzygotowane prawidłowo do aktywności fizycznej. Uważa się, że urazy ścięgna Achillesa mogą stanowić nawet połowę wszystkich urazów powiązanych ze sportem. Od dawna badaczy interesuje korelacja pomiędzy płcią a częstością występowania urazów tego ścięgna. Wzrost liczby przypadków zerwań ścięgna Achillesa w ostatnich latach przypisywany jest powszechnemu uprawianiu sportu. Wzrasta liczba osób niewytrenowanych, uprawiających sport rekreacyjnie. Według niektórych badań blisko 75% przypadków zerwań ścięgna Achillesa obserwuje się wśród mężczyzn w przedziale wiekowym od 30. do 49. roku życia (1, 2). Raikin i wsp. (3) dokonali przeglądu ponad 406 przypadków zerwania ścięgna Achillesa wśród mieszkańców USA, który również potwierdził przewagę urazowości wśród mężczyzn (83% grupy badanych) nad urazowością wśród kobiet (13% grupy badanych). Wyniki badań są jednak niejednoznaczne. Opublikowany w 2014 roku przegląd systematyczny (4) poddał analizie...