Ocena wpływu napięcia mięśni sklepienia czaszki na ruchomość kręgosłupa

Metodą mogącą pomóc w dysfunkcjach kręgosłupa jest rozluźnianie powięzi. W pracy przedstawiono przypadek 3-krotnego rozluźniania wybranych mięśni czaszki oraz jego pozytywny wpływ na rozluźnienie mięśni i zwiększenie ruchomości kręgosłupa. Słowa kluczowe: fizjoterapia, powięź, terapia powięziowa, ruchomość kręgosłupa, łańcuchy anatomiczne Jako jedną z głównych chorób cywilizacyjnych XXI wieku wymienia się ból kręgosłupa. Choroba ta w coraz większym stopniu przyczynia się do utraty predyspozycji zarobkowych, obniżenia samooceny i pogorszenia relacji interpersonalnych. Spadek osobniczego poziomu jakości życia wpływa pośrednio na wzrost ogólnego kosztu leczenia schorzeń kręgosłupa (1). W kręgu osób interesujących się opieką medyczną w patologii kręgosłupa coraz większe uznanie zyskuje powięź. Jest ona badana przez coraz większą liczbę naukowców, a jej anomalia zdają się być przyczyną bólu pleców, zwłaszcza niespecyficznego bólu okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Jeżeli odciążenie odcinka szyjnego zależne jest od rozluźnienia przyczepów przepony, wzmożone napięcie mięśnia czworobocznego można obniżyć pracą na mięśniach pośladkowych, to czy obniżenie napięcia i rozluźnienie mięśni sklepienia czaszki przyczyni się do zwiększenia ruchomości szyjnego oraz lędźwiowego odcinka kręgosłupa? Koncepcję zależności mięśniowo-powięziowych przedstawił Thomas Myers. Zainicjował on powstanie taśm anatomicznych, które miały usystematyzować nieznane dotąd zjawisko. Tajemnicza dotąd tkanka zaczęła tworzyć rozległą mapę połączeń pomiędzy poszczególnymi strukturami w ludzkim organizmie. Charakterystyczny kształt ciała i jego funkcjonalność zależne są od siatki linii,...