Pinoterapia – element składowy Medycyny Manualnej w Koncepcji Pięciu Układów Regulacyjnych

Pinoterapia to terapia odruchowa. Wykazuje się ona dużą uniwersalnością co do swych wskazań, z uwagi na szeroki wachlarz odruchów i odczynów, które są wzbudzane za pomocą stosowanych w niej technik. W pinoterapii najważniejszą częścią diagnostyki jest wywiad, a w szczególności wywiad bólowy. Jest tak dlatego, że istnieją powtarzalne obiektywne cechy bólu i powtarzalne subiektywne cechy bólu. Pinoterapia jako pojęcie nie oznacza pełnej koncepcji. Jest elementem składowym Medycyny Manualnej w Koncepcji Pięciu Układów Regulacyjnych (FRSc), zwana też Koncepcją Pięciu Układów Regulacyjnych. Powstała przed laty z potrzeby uproszczeń i skrótów, które jednak zostały dokonane w taki sposób, by nie zmniejszały skuteczności terapeutycznej metody, a dały możliwość uproszczenia trudnych w wykonaniu technik manualnych, zastępując je prostymi technikami narzędziowymi. Dzięki temu dość korzystnie wypadła proporcja między skutecznością a prostotą pinoterapii. W tym też upatruję główną przyczynę stosunkowo dużego zainteresowania nią wśród fizjoterapeutów. Drugą ważną przyczyną jest to, że pinoterapię można łączyć z większością innych metod praktykowanych przez fizjoterapeutów. Pierwszym założeniem pinoterapii jest twierdzenie, że organizm samoistnie dąży do odzyskania homeostazy. Proces ten odbywa się dzięki sprawnej wymianie informacji, która jest realizowana przez odruchy nerwowe somatyczne i wegetatywne oraz odczyny biochemiczne i biofizyczne. Mogą one ulegać zaburzeniom, co utrudnia osiągnięcie wspomnianej wyżej homeostazy. Założeniem drugim – wywnioskowanym z doświadczeń w pracy z pacjentami – jest stwierdzenie, że wspomniane zaburzenia ustępują w wyniku działań terapeutycznych...