Praktyczne aspekty usprawniania neurorozwojowego u dzieci z wadami stóp i wzorca chodu

W artykule opisano terapię dziecka z zaburzeniami ruchowymi pochodzenia ośrodkowego. Pokazano najczęściej występujące nieprawidłowości dotyczące wad stóp u dzieci z zaburzeniami ruchowymi oraz przedstawiono przykładowe techniki i sposoby ich poprawy. Słowa kluczowe: wada chodu, wada stóp, rehabilitacja dzieci, neurorozwój Podstawowe objawy i różnorodne ograniczenia rozwijają się stopniowo, prowadząc do określonej sytuacji postawno-lokomocyjnej. Ponieważ nie zawsze można uniknąć niekorzystnych objawów, konieczne jest takie sterowanie kompensacją, aby uzyskać możliwie najkorzystniejszy stan funkcjonalny. W usprawnianiu dziecka z zaburzeniami ruchowymi pochodzenia ośrodkowego, podobnie jak w każdym innym procesie terapeutycznym, konieczna jest ocena stanu wyjściowego, która ułatwi utworzenie planu usprawniania i właściwe rozłożenie jego akcentów. Rzetelna ocena stanu dziecka jest najistotniejsza dla powszechności i wczesności rehabilitacji wszystkich niemowląt z zaburzoną koordynacją nerwową, a w późniejszych okresach decyduje zwykle o jakości ich rehabilitacji. Taka ocena leży u podstaw racjonalnego podejścia do usprawniania oraz podejmowania decyzji odnośnie do całokształtu opieki nad dzieckiem, a w szczególności odnośnie do terapii. Nawet nieznaczne zaburzenia rozwojowe wymagają korekty, aby nie stały się patologiczną bazą dla nowych umiejętności zdobywanych w procesie rozwojowym. Celem pracy jest przybliżenie najczęściej występujących nieprawidłowości dotyczących wad stóp u dzieci z zaburzeniami ruchowymi oraz przedstawienie przykładowych technik i sposobów ich poprawy. Współczesna rehabilitacja kładzie coraz większy nacisk na wczesne rozpoznawanie zaburzeń rozwoju oraz wczesne rozpoczęcie działań terapeutycznych. We wczesnej...