Słownik fizjoterapeuty „Neurorehabilitacja”

Rozlane zapalenie powięzi z eozynofilią – choroba, w której dochodzi do znacznego („deskowatego”) stwardnienia skóry i tkanki podskórnej, a w obrazie morfologicznym krwi stwierdza się zwiększoną liczbę eozynofili. Nie poznano jej przyczyny i prowadzenie odpowiednich badań jest trudne, gdyż jest to choroba bardzo rzadka. Jako czynniki wywołujące bierze się pod uwagę wpływ znacznego wysiłku fizycznego, urazów, działanie niektórych substancji chemicznych (także leków) i zakażenia. Rozlane zapalenie powięzi może towarzyszyć innym chorobom, np. o podłożu autoimmunologicznym, lub także nowotworom złośliwym.

SMR (self-myofascial release) – autorozluźnianie powieziowe. Technika rozluźniania napięcia i zrostów w mięśniach oraz otaczających je powięziach, wykonuje się ją samodzielnie przy użyciu rolek piankowych.

Taśmy mięśniowo-powięziowe – system rozpoznawania zaburzeń w systemie mięśniowo-powięziowym oraz tworzenia skutecznych strategii terapeutycznych nakierowanych na rozwiązywanie tych problemów. T.W. Myers, osteopata, stworzył system 12 taśm mięśniowo-powięziowych (taśm anatomicznych). Przykładową taśmą jest taśma spiralna, która przebiega przez: krawędź potyliczną/wyrostek sutkowaty, narządy wewnętrzne kosi atlas/wyrostek poprzeczny obrotnika (II kręg szyjny) – m. płatowaty głowy i szyi – mm. równoległoboczny mniejszy i większy – m. zębaty przedni – m. skośny zewn. brzucha – m. skośny wewn. brzucha – naprężacz powięzi szerokiej – pasmo biodrowo-piszczelowe – m. piszczelowy przedni – podstawa pierwszej kości śródstopia – m. strzałkowy długi – m. dwugłowy uda – kość krzyżowa – powięź krzyżowo lędźwiowa/prostownik grzbietu – krawędź potyliczna. Praca według tej koncepcji polega na analizie postawy i zastosowaniu technik mobilizacji powięzi w celu normalizacji napięcia mięśni i przywrócenia balansu w ciele. Zmieniając wzorce postawy i ruchu, osiągamy pozostającą na długo zmianę, która pozwala pacjentom nie tylko na pozbycie się wielu dolegliwości, ale również przyniesie zmianę w wielu innych aspektach życia danej osoby.

Terapia mięśniowo-powięziowa – forma fizjoterapii stosowana w leczeniu: bólu mięśni, stanów zapalnych stawów, urazów, przeciążeń i stanów przewlekłego bólu. Jej niezwykłe efekty pozwalają na leczenie wielu różnych dolegliwości i chorób układu ruchu.

Tkanka łączna włóknista zwarta (zbita) – rodzaj tkanki łącznej właściwej. Charakteryzuje się ściśle utkanymi włóknami oraz niewielką ilością istoty podstawowej i komórek. Wyróżnia się dwa rodzaje utkania: tkanka łączna włóknista o utkaniu regularnym – występuje w ścięgnach, rozcięgnach i powięzi, składa się z włókien kolagenowych; tkanka łączna włóknista o utkaniu nieregularnym – występuje m.in. w warstwie siateczkowej skóry właściwej, torebce narządów wewnętrznych, otoczkach nerwów, składa się z włókien kolagenowych i sprężystych.

Warstwy powięzi (powierzchniowa i głęboka) – powierzchniowa znajduje się zaraz pod skórą i łączy się z tkanką tłuszczową podskórną, tętnicami, żyłami, układem limfatycznym i nerwowym. Bardziej skomplikowaną strukturą jest powięź głęboka, otacza ona mięsień, dzięki czemu otrzymuje on określony kształt i jest połączony za jej pomocą z innymi mięśniami i układem kostnym. Jednocześnie powięź gwarantuje najlepszą z możliwych przesuwalność mięśni i włókien mięśniowych względem siebie. Powięź ta okala też naczynia limfatyczne, krwionośne, nerwy, narządy wewnętrzne kości i inne. Ponosi też odpowiedzialność za ich umocowanie w organizmie i przesuwalność względem otoczenia.

ZCPP (zespół ciasnoty przedziałów powięziowych) – objawia się wzrostem ciśnienia w obrębie przedziałów powięzi, zaburzeniami dopływu krwi oraz silnymi dolegliwościami bólowymi podczas wysiłku fizycznego. Ten rodzaj przykurczy powięzi jest najczęściej spotykany u osób wyczynowo uprawiających sport.

Złącza międzymięśniowe – powięź tworzy złącza międzymięśniowe, jednocześnie dzieląc każdy mięsień na mniejsze elementy. Połączenia między mięśniami płynnie wchodzą w połączenie z układem kostnym, dzięki czemu tworzy się jedna ciągła struktura, której praktycznie nie da się uszkodzić.

Opracowanie:
Katarzyna Bogacz
Jacek Łuniewski
Jan Szczegielniak

Galeria