Wczesna rehabilitacja pacjentów na Oddziale Intensywnej Terapii Kardiologicznej

Podsumowanie

Grupa pacjentów, na których można stosować metody opisane w artykule

Pacjent z każdej grupy, w której wystąpiło dane schorzenie (nagłe stany kardiologiczne: zaostrzenie niewydolności serca, ostry zespół wieńcowy, zatorowość płucna, zaburzenia rytmu, stany po zabiegach kardiochirurgicznych, wszczepieniach urządzeń wspomagających pracę serca oraz do elektroterapii serca).

Zastosowany program rehabilitacji

Program rehabilitacji kardiologicznej w pierwszym okresie etapu wewnątrzszpitalnego obejmuje ćwiczenia przeciwzakrzepowe, oddechowe, dynamiczne (czynne), napięcia izometryczne wykonywane w pozycji leżącej, półleżącej i siedzącej. Ćwiczenia oddechowe wykonujemy w seriach od 4 do 6 powtórzeń, ćwiczenia czynne – do 10 powtórzeń, a napięcia izometryczne w seriach do 3-4 powtórzeń z 3-sekundowym napięciem i przerwą, z kontrolą oddechu. Całkowity czas ćwiczeń podczas jednej terapii powinien mieścić się pomiędzy 5 a 10 minut. Celem w tym okresie jest usamodzielnienie pacjenta wokół własnego łóżka.

Współpraca z innymi specjalistami

Pacjent na oddziale intensywnej terapii kardiologicznej pozostaje pod opieką pielęgniarki, lekarza kardiologa, a w sytuacji wymagającej dodatkowych konsultacji lub innego rodzaju terapii − psychologa, psychiatry, neurologa, kardiochirurga, chirurga ortopedy oraz chirurga ogólnego.

Wskazania i porady

Szczególną uwagę powinniśmy poświęcić obserwacji parametrów sercowo-oddechowych, aby zaobserwować ewentualne wystąpienie „czerwonych flag”. Drugim niezwykle ważnym aspektem terapii jest obserwacja wszelkich odprowadzeń pacjenta, aby nie doprowadzić do uszkodzenia ciała. W przypadku pacjentów z dużą ich ilością wskazane jest poproszenie drugiej osoby o pomoc (fizjoterapeuty lub pielęgniarki).

Zastosowanie metody

Specyfika pracy na oddziale intensywnej terapii kardiologicznej może być przydatna do uruchomienia pacjenta na innych oddziałach intensywnej terapii oraz pooperacyjnych, jednak z uwzględnieniem ewentualnej specyfiki danego pacjenta.

Piśmiennictwo

1. Sricharoenchai T., Parker A.M., Zanni J.M.: Safety of physical therapy interventions in critically ill patients: a single-center prospective evaluation of 1110 intensive care unit admissions. „Journal of Critical Care”, 2014, 29, 3, 395-400.
2. Sommers J., Engelbert R.H.H., Dettling-Ihnenfeldt D.: Physiotherapy in the intensive care unit: an evidence-based, expert driven, practical statement and rehabilitation recommendations. „Clin Rehabil.”, 2015, 29, 11, 1051-1063.
3. Kisner C., Colby L.A., Borstad J.: Therapeutic Exercise: Foundations and Techniques. F.A. Davis Company, Philadelphia 2018.
4. Chochowska M., Ratajska M., Wytrążek M.: Zastosowanie rozluźniania mięśniowo-powięziowego u pacjentów kardiochirurgicznych w pierwszym okresie pooperacyjnym. „Rehabilitacja w Praktyce”, 2015, 1, 24-32.
5. Corcoran J.R., Herbsman J.M., Bushnik T.: Early Rehabilitation in the Medical and Surgical Intensive Care Units for Patients With and Without Mechanical Ventilation: An Interprofessional Performance Improvement Project. „PM R”, 2017, 9, 2, 113-119.

Tomasz Cichocki¹, lek. Miłosz Marona², dr hab. n. o k. f. Edyta Smolis-Bąk¹
1 Klinika Rehabilitacji Kardiologicznej i Elektrokardiologii Nieinwazyjnej, Instytut Kardiologii w Warszawie
2 Klinika Intensywnej Terapii Kardiologicznej, Instytut Kardiologii w Warszawie

Galeria

Zobacz więcej