Wpływ wibracji lokalnej mięśni na pobudliwość nerwowo-mięśniową i siłę ścisku

Celem badania było określenie wpływu wibracji lokalnej mięśni na pobudliwość nerwowo-mięśniową oraz siłę ścisku. 21 badanych osób zostało losowo przydzielonych do jednej z dwóch grup eksperymentalnych: z niską oraz z wysoką intensywnością wibracji. Siła ścisku kończyny zwiększyła się istotnie bezpośrednio po masażu wibracyjnym w porównaniu do pierwszego badania dynamometrycznego w obu grupach eksperymentalnych. Nie stwierdzono istotnych zmian reobazy oraz chronaksji. Słowa kluczowe: wibracja lokalna, terapia wibracyjna, chronaksymetria, dynamometr, siła ścisku Wibroterapia to zabieg fizykalny stosowany w wielu dziedzinach fizjoterapii. Wyróżniamy dwa rodzaje interwencji – wibrację całego ciała (ang. whole body vibration, WBV) oraz wibrację lokalną (ang. local muscle vibration, LMV), aplikowaną bezpośrednio na mięsień i/lub ścięgno. Lokalne bodźce wibracyjne znajdują zastosowanie w terapii m.in. pacjentów neurologicznych, u których występuje spastyczność (1), a także wśród pacjentów z dysfunkcją aparatu mowy (2). W rehabilitacji pulmonologicznej wibracje sprzyjają usuwaniu zalegającej wydzieliny z płuc i drzewa oskrzelowego (3). Wibracje lokalne stosowane przed wysiłkiem fizycznym mogą zmniejszać objawy towarzyszące zespołowi opóźnionego bólu mięśniowego (ang. delayed-onset muscle soreness, DOMS) (4). Bodźce mechaniczne aplikowane na brzusiec mięśniowy wywołują tzw. toniczny odruch wibracyjny (ang. tonic vibration reflex, TVR) (5), czyli odruchowy skurcz mięśnia, powstały na skutek pobudzenia wrzecion nerwowo-mięśniowych. Drażnienie receptorów czucia głębokiego prowadzi do wyładowań aferentnych włókien Ia i II, a w narządach ścięgnistych Golgiego...